زمانی که صحبت از روح و قدرت های روحی و زندگی پس از مرگ ...

زمانی که صحبت از روح و قدرت های روحی و زندگی پس از مرگ به میان می آید , برای اکثر افراد ناآگاه جهان این سوال پیش می آید که چگونه ممکن است فردی که مرد , روح وی زنده باشد و برخی از افراد بتوانند تماس هایی را هم با روح او برقرار نمایند و اگر هم قدرت ناشناخته ای از او باقی مانده باشد , نیروی تماس را ندارد و کسی نمی تواند با آن نیرو صحبت کند و اطلاعاتی را از زمان مرگ و حتی ندگی پس از مرگ از آنها دریافت نماید . این قبیل افراد می گویند : مگر ارواح در جهان های روحی تحت تسلط قدرت بشر می باشند که بتوان با آنها تماس برقرار نمود و یا هر زمانی که افراد زنده بخواهند , ارواح در جلسات آنها حاضر شوند و تبادل افکار بین فرد زنده و روح مرده برقرار گردد؟
این قبیل افراد از شناخت واقعیت علوم روحی ناآگاهند و نمی دانند تماس های روحی بنا به خواست هر فرد زنده ای برقرار نمی گردد , چون در زمان تماس های روحی , خود ارواح هستند که مایل به برقراری ارتباط با زنده ها می باشند و هیچ روحی را نمی توان یافت که بنا به حکم اجبار افراد زنده , در جلسات روحی شرکت نماید و مطالبی را بیان نماید.
زمانی که در جلسات روحی , از پروردگار تقاضای برقراری تماس های روحی با ارواح می شود و از روح حاضر در جلسه تقاضا می گردد که روح خاصی را در آن محل حاضر نماید , این روح یا ارواح , در صورت مساعد بودن کلیه شرایط محیط , در صورت موافقت نیروهای الهی که در جلسات حضور دارند , تدارک لازم را جهت انجام برقراری آن تماس ها پیش بینی می نمایند و چنانچه امکان تماس با آن روح خواسته شده برقرار باشد , این حالت اجرا می گردد, در غیر اینصورت هرگز نمی توان با روح خاصی تماس حاصل نمود
البته لازم به ذکر است که اکثر ارواح , مشتاق به برقراری تماس های روحی , بخصوص با خویشان و نزدیکان خود می باشند , ولی به علت عدم شناخت و آگاهی اکثر افراد زنده , این ارواح نمی توانند با آنان تماس های روحی برقرار نمایند . زمانی که از ارواح حاضر در جلسه , به روح خواسته شده خبر می دهند که تعدادی از افراد زنده مشتاقانه در محلی گرد آمده اند و در انتظار تماس با وی می باشند , این روح که مدت ها قبل آرزوی برقراری چنین تماس هایی را داشته است , اگر اشکالی از نظر خلقت و قدرت های روحی برای برقراری تماس های وی وجود نداشته باشد , فورا پیشنهاد ارواح پیام آور را می پذیرد و با آنها به جلسه مزبور حرکت می کند و در حد مقدورات خود و علم و شناخت حضار جلسه و به نسبت قدرت های فی مابین , با آنان مکالمه و گفتگو می نماید.