سعید تاتینا شاعر بلداجی
زنده‌یاد "سعید تاتینا بلداجی"، شاعر بختیاری، زاده‌ی سال ۱۳۵۶ خورشیدی در شهر گز بلداجی، استان چهارمحال و بختیاری است.
یازده ساله بود که مادرش را از دست داد و پدرش ازدواج مجدد کرد، و وی مجبور شد تا برای گذران زندگی و تحصیل به کارگری روی بیاورد.
دوران سربازی‌اش را در شیراز سپری کرد، پس از آن به زادگاهش بازگشت و ازدواج کرد و دوباره به شیراز مهاجرت کرد. ثمره‌ی ازدواجش، سه فرزند به نام‌های مجید و فرزاد و آرش شد.
وی سرانجام در ۲ خرداد ۱۴۰۳ درگذشت.
▪نمونه‌ی شعر بختیاری:
(۱)
[خدای عادل]
ای خدا پَ کی تو سِیلی حال مُو لر ایکنی
یُو چُماق اَرجِنُم کی مثِ دَمپُر ایکنی
هر چه ده بید که سند زیدی وَ نام ما لُرون
مَر یزیدم پشته وَم مثل او حُر ایکنی
مُردَم از بس شُخم زیدم وا خر وُ گاو آهنم
کُن فَیَکون ایکنی؟ خیشُم تراکتور ایکنی؟
با کُمِ گُسنه نشستم خَردُم از خینِ دِلُم
تو که رحمان و رحیمی نونُم آجر ایکنی؟
دارِ دنیای مُو یه گُو بید که کشتیش وَ حَروم
مِن سیرابی شِ گرون مثل رِآکتور ایکنی؟
ما نُماز ایخونیم وُ ری مون به درگاهِ تُونه
باروناته ری سرِ آمریکا شُرشُر ایکنی؟
کالباسِ ژامبون خوراکِ گربه های شهریه
جُو که نَیدی وَ بُزُم کَه سیس به آخور ایکنی
آزیتا وَ رامینَ وا هم فرستادی شمال
ماصنم ترشیده نَ با مُو به چادر ایکنی
هرچه تویوتا کمری بید که دادی شهرییِل
هیچّی وَت نِیگُم ولی ظلمت وَ مُو لر ایکنی
کشتی وایکینگ ها سی شهرییِل کردی بپا
عادتِ دیرینه ته لرها نَه دلخور ایکنی
زور تو که نیرسه کُفّارل خارجی یل
سی جهانِ سوّمیل هی لُند و قُرقُر ایکنی
خینِ شهرییِل ز خین ما لرا قرمزتره
ایگویی مُو عادلُم امّا تظاهر ایکنی
گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
یازده ساله بود که مادرش را از دست داد و پدرش ازدواج مجدد کرد، و وی مجبور شد تا برای گذران زندگی و تحصیل به کارگری روی بیاورد.
دوران سربازی‌اش را در شیراز سپری کرد، پس از آن به زادگاهش بازگشت و ازدواج کرد و دوباره به شیراز مهاجرت کرد. ثمره‌ی ازدواجش، سه فرزند به نام‌های مجید و فرزاد و آرش شد.
وی سرانجام در ۲ خرداد ۱۴۰۳ درگذشت.
▪نمونه‌ی شعر بختیاری:
(۱)
[خدای عادل]
ای خدا پَ کی تو سِیلی حال مُو لر ایکنی
یُو چُماق اَرجِنُم کی مثِ دَمپُر ایکنی
هر چه ده بید که سند زیدی وَ نام ما لُرون
مَر یزیدم پشته وَم مثل او حُر ایکنی
مُردَم از بس شُخم زیدم وا خر وُ گاو آهنم
کُن فَیَکون ایکنی؟ خیشُم تراکتور ایکنی؟
با کُمِ گُسنه نشستم خَردُم از خینِ دِلُم
تو که رحمان و رحیمی نونُم آجر ایکنی؟
دارِ دنیای مُو یه گُو بید که کشتیش وَ حَروم
مِن سیرابی شِ گرون مثل رِآکتور ایکنی؟
ما نُماز ایخونیم وُ ری مون به درگاهِ تُونه
باروناته ری سرِ آمریکا شُرشُر ایکنی؟
کالباسِ ژامبون خوراکِ گربه های شهریه
جُو که نَیدی وَ بُزُم کَه سیس به آخور ایکنی
آزیتا وَ رامینَ وا هم فرستادی شمال
ماصنم ترشیده نَ با مُو به چادر ایکنی
هرچه تویوتا کمری بید که دادی شهرییِل
هیچّی وَت نِیگُم ولی ظلمت وَ مُو لر ایکنی
کشتی وایکینگ ها سی شهرییِل کردی بپا
عادتِ دیرینه ته لرها نَه دلخور ایکنی
زور تو که نیرسه کُفّارل خارجی یل
سی جهانِ سوّمیل هی لُند و قُرقُر ایکنی
خینِ شهرییِل ز خین ما لرا قرمزتره
ایگویی مُو عادلُم امّا تظاهر ایکنی
گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
۱.۵k
۰۹ خرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.