فریرا گولار شاعر برزیلی

آقای «خوزه ریبامار فریرا» که به نام «فریرا گولار» شهرت داشت و از برجسته‌ترین چهره‌های فرهنگی برزیل محسوب می‌شد، در سال ۱۹۳۰ در شمال شرقی برزیل در سائولوئیس؛ دیده به جهان گشود و در ۴ دسامبر سال ۲۰۱۶ (روز یکشنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۵) در بیمارستانی در ریودوژانیرو در اثر ابتلا به ذات‌الریه؛ در ۸۶ سالگی از دنیا رفت.
او شاعر، نویسنده، نمایشنامه‌نویس، منتقد ادبی و هنری و یک نویسنده‌ی برنامه‌های تلویزیونی بود. نکته‌ای که در باب او وجود دارد، درون‌گرا بودن او و نبود هیچ زندگی‌نامه‌ی کاملی از اوست.
«گولار» از تاثیرگذارترین شاعران قرن بیستم برزیل، بنیان‌گذار جنبش شعر تجسمی یا کانکریت (Concrete) و سپس با همراهی «لوجیا کلارک» نقاش و «هلیو اویتیتیکا»؛ جنبش هنری نئو ـ کانکریک به وجود آورد. آنها رویکرد عقلانی و علمی کانکریت‌ها را رد می‌کنند و بیشتر به آثار پدیدارشناختی روی آورده‌اند. «گولار» مقاله‌ای در این مورد و «مانیفست نئو ـ کانکریت» را در سال ۱۹۵۹ به چاپ رساند.
او فعالیت‌های ادبی خود را از سال ۱۹۴۹ با چاپ شعر،‌ نمایشنامه‌، ‌داستان و مقاله شروع کرد. «شعر کثیف» مهم‌ترین اثر اوست که در سال ۱۹۷۵ منتشر شد و جایزه «کامیوس» را برایش به ارمغان آورد. «کامیوس» مهم‌ترین جایزه در ادبیات پرتغالی‌زبان محسوب می‌شود.
کتاب شعرهای کثیف، به گونه‌ای خاطرات دوران کودکی تا بزرگسالی‌اش را پوشش می‌دهد و شِکوه‌ها و شکایت‌های او را نسبت به دوری از وطن بیان می‌کند‌. زندگی کارگری، همواره یکی از درون‌مایه‌های اصلی شعر گولار است.
او در زمان حکومت دیکتاتوری برزیل از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۵ از وطن‌اش تبعید شد، و در کشورهایی چون آرژانتین، شیلی و شوروی سابق زندگی کرد و در سال ۱۹۷۷ به موطن برگشت و در ریودوژانیرو ساکن شد.