وقتی کسـی ما رو در "انتظار" نگـه می داره،
یا به عبارتی ما رو به فـردی "منتـظر" تبدیل میکنه،
کینـه و خشـمی هم در ما ایجاد میشه،
اگرچه شـور و عشـقی هم نسبت به اون فرد وجـود داره .
پس وقـتی بعد مدت طولانی دیـداری رخ میده، میبینـی که خیلی چـیزها تغییر کردهاند.
هارولد شـوایتزر در کتاب "در باب انتـظار" میگه :
"دشـوار است که بتوان از بـودن با کسانی لـذت برد که مدت طولانی چشـم به راهشان بـودهای "