اگه یبار به خودت اجازه جا زدن و رفتن رو دادی دیگه هیچوقت

اگه یبار به خودت اجازه جا زدن و رفتن رو دادی دیگه هیچوقت برنگرد، من ازونا نیستم که منتظر بمونم تا بری دوراتو بزنی و به این نتیجه برسی که هیچکی شبیه من نمیشه و برگردی بهم و دوباره مثل احمقا قبولت کنم، من دقیقا همون جایی که ازم یه قدم دور شدی واسه همیشه قیدتو میزنم و حتی اسمتم میندازم تو سطل آشغالِ زندگیم چه برسه به خودتو.

.
.
.
.
.
.

گاهی باید کدورتا حفظ بشه تا آدم دوبار توی یه چاه نیوفته!

ساعت‌نوزدهِ‌هشتِ‌مِهر!