گاهے حالِ خوب را در لبخندے جستجو میکنے...

گاهے حالِ خوب را در لبخندے جستجو میکنے...
گاهے هم میانِ چشم هایے که آرامت مے کنند...
اما بعضے وقت ها 
آرامش را باید در صرفِ فعلِ |حِس| جستجو کرد...
با زمینه ے گل برگ هاے زرد...
با چشمانِ درشتِ مشکے؛
خیره به آفتاب...
آرامش بعضے وقت ها در نگاهِ یک آفتاب گردان لمس کردنے تر است...
گاهے فکر میکنم 
شاید باید خط هاے زندگی هایمان را کمے متمایل کنیم به سمتِ آفتاب گردان ها...
آفتاب گردان ها را دیده اے؟
همیشه سرشان بالاست،
همیشه چشمشان در چشمِ بزرگترین و بخشنده ترین خورشید است...
وفادارے آفتابگردان ها را چشیده اے؟!
شب که میشود...
بزرگترشان که میرود...
سر به زیر میشوند...
چشم میبندند...
آفتابگردانها را کمے یاد بگیریم...
کمے بالاتر را ببینیم...
کمے وفادارتر بمانیم!
کمی حالِ خوب بدهیم به قرنِ بیست و یکےِ مان...
چندروز مانده به پاییز را آفتاب گردان باشیم!...😊 🌻