طاهره خورشیدوند

طاهره خورشیدوند


بانو "طاهره خورشیدوند"، شاعر لرستانی، زاده‌ی سال ۱۳۶۶ خورشیدی، در بروجرد است.
وی دوران تحصیلات متوسطه را در در دبیرستان ۱۵ خرداد بروجرد به‌پایان رساند و سپس برای ادامه‌ی تحصیلات دانشگاهی راهی دانشگاه پیام نور الیگودرز شد و در رشته‌ی حقوق تحصیل و فارغ‌التحصیل شد.
از ایشان مجموعه غزل "گمراه" به چاپ رسیده، که این مجموعه نامزد کتاب سال جایزه‌ی ادبی الوند شده است.
همچنین در کتاب گزیده‌ی شعر اعضای پایگاه نقد شعر به نام "در راه" به انتخاب آقای "غلامرضا طریقی"، غزلی از ایشان چاپ شده است.


┄┅═✧❁💠❁✧═┅┄


◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
اتاق از عطر چای تازه دم میخانه خواهد شد
دوباره استکان در دست من پیمانه خواهد شد
ته دالان تنهایی کمی آواز خواهم خواند
وَ با هر ساز دنیا شور من بیگانه خواهد شد
در و دیوار مو به مو مرا حفظ‌اند، بعد از این
بدون آینه گیسوی این زن شانه خواهد شد
کمی آرایشم پر رنگ‌تر از  قبل خواهد بود
ولی لحن غزل‌هایم کمی مردانه خواهد شد
مرا هرگز شبیه آنچه که بودم نخواهی دید
ًیقینا بعد از این در من زنی دیوانه خواهد شد.


(۲)
چقدر رنج بر این شانه‌ها سوار کنم؟
چقدر غصه در این قصه‌ها قطار کنم؟
دلم اسیر خیالات باطلی شده است
خیال دارم خود را به غم دچار کنم
پرنده‌ام که جهان چیده بال‌هایم را
اگر قفس نکشم دور خود چکار کنم؟
دریغ گوش دلی زخمه را نمی‌شنود
که با تمام گلو ناله  را هوار کنم
قفس به وسعت قلبم احاطه کرده مرا
اسیر خود شده‌ام، من کجا فرار کنم؟


(۳)
علامت می‌زنم هر روز در تقویم قلبم بی‌قراری را
کشیدم جای رویاهام در این زندگی ریل قطاری را
قطاری را که دنبالش دویدم دائمأ، بیهوده‌تر از قبل
قطار آرزوهایی هراسان از من و از من فراری را
تبم این روزها بالاست، چشمانم کمی پاشویه می‌خواهد
وَ هذیان‌های من بی‌آبرو کرده‌ست یک ایل و تباری را
تنم داغ است این شب گریه‌های بی‌امان هم موج می‌رانند
مجسم کرده‌ام با چشم‌هایم ساحل شرجی ساری را
برای من که هر سمتی که سر چرخانده‌ام دشتی کویری بود
فقط یک بار دیگر در زمین‌هایم بکش یک رود جاری را
مرا در بندهای محکم یک عشق طولانی مقید کن
رهایم کن بِبُر از دست‌هایم این همه بی‌بند و باری را.