دلم میخواهد شبیه پتوس باشم. در هر شرایط سختی رشد کنم. حتی

دلم میخواهد شبیه پتوس باشم. در هر شرایط سختی رشد کنم. حتی وقتی به نظر می آید خشک شده ام و مرده ام، با گذاشتنم توی آب ریشه بدهم و دوباره سبز شوم. وقتی شاخه هایم را با تیغ می برند، خم به ابرو نیارم و از همان جای بریدگی، دوباره برگ بدهم...

اما حقیقت این است که هنوز بعد از اینهمه سال، شبیه بونسای هستم!
زیادی نور میخواهم، و رسیدگی و محبت بسیار...
و مع الاسف آنقدر با محیط و اطرافیانم انس میگیرم که ممکن است با جابجا شدنم بمیرم!

خدایا! میدانم دنیا جای قشنگی برای بونسای ها نیست.
کمکم کن در اوج ابتلاء و سختی، رشد کنم...
کمکم کن خودم برای خودم سبز باشم و اینقدر نیازمند رسیدگی نباشم...
کمکم کن از زخمهایم درس بگیرم، و هر زخم بهانه ای باشد برای وسعت یافتنم...
کمکم کن از آدمها و محیط ها و هرچه جلوه ی دنیاست راحت دل ببرم و همیشه لبخند بزنم...
یک لبخند سبز پر انرژی!

#از_سری_آرزوهای_کنتس