دیر یا زود به این نتیجه میرسیم که نمی شود همه چیز و همه ...

دیر یا زود به این نتیجه میرسیم که نمی شود همه چیز و همه کس ایده آل ما باشد. نمی شود اختلاف نظر نباشد، اشتباه نباشد، و آدم هایی که به این نتیجه می رسند آدم های خوشبخت تری هستند.
آدم هایی که ساده می گیرند و ساده می گذرند.
هیچ چیز را بزرگ نمی کنند.
بلدند زود فراموش کنند و ذهنشان را از یک موضوع اعصاب خرد کن خیلی سریع معطوف چیز دیگری می کنند.

مردها عاشق این زن ها هستند!

زن هایی که غر نمی زنند.

زن هایی که بیشتر اوقات راضی اند.
برق خوشحالی توی چشم هایشان می درخشد...
روزی پنح بار لب برنمی چینند و رو بر نمی گردانند.

بی بهانه شادند. سرخوشند.

زن هایی که به سختی می توان آنها را عصبانی یا ناراحت کرد.

این زن ها پناهگاه همسرشان هستند.
همان هایی که وقتی مرد به چهره شان نگاه می کند غم عالم از دلش می رود.

شما چنین زن هایی سراغ دارید؟! چقدر نسلشان نایاب شده...

زن های امروز انگار دنبال بهانه برای خودخوری می گردند. از همه چیز ناراضی اند....