🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹

🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_سی_و_دوم
#بخش_اول
صدایش در سرم مے پیچید،آخرین بارے ڪہ برایم ڪتاب خواند.
جملات آخر ڪتاب این بود "قاعدہ ے چهلم؛عمرے ڪہ بے عشق بگذرد،بیهودہ گذشتہ نپرس ڪہ آیا باید در پے عشق الهے باشم یا عشق مجازے،عشق زمینے یا عشق آسمانے،یا عشق جسمانے؟از تفاوت ها تفاوت مے زاید.
حال آن ڪہ بہ هیچ متمم و صفتے نیاز ندارد عشق.
خود بہ تنهایے دنیایے است عشق.
یا درست در میانش هستے،در آتشش،یا بیرونش هستے،در حسرتش..."
سہ جملہ ے آخر را براے خودم تڪرار میڪنم:خود بہ تنهایے دنیایے است عشق!
یا درست درمیانش هستے،در آتشش،یا بیرونش هستے در حسرتش!
من از این قاعدہ مستثنایم!
درست میانِ عشق هستم،در آتشش!
درست بیرونِ عشق هستم،در حسرتش!
شاید من،خود بہ تنهایے قاعدہ ے چهل و یڪم باشم!
همانطور ڪہ رانندہ یڪے یڪے خیابان ها را رد میڪند،من هم آن روز را از سر میگذارنم،درست روز مهمانے بود ڪہ موقتاً از مدرسہ اخراج شدم!
🍀 🍀 🍀 🍀 🍀
درِ آب معدنے را با یڪ حرڪت باز میڪنم و سریع دهانہ ے بطرے را داخل دهانم میگذارم.
مطهرہ همانطور ڪہ تڪہ چیپس بزرگے داخل دهانش میگذارد میگوید:چقدر تشنہ اے! لعنت بر یزید!
جرعہ جرعہ آب مینوشم و سپس دهانہ ے بطرے را از دهانم جدا میڪنم.
دستے بہ دهانم میڪشم و رطوبتش را میگیرم:لعنت!
همانطور ڪہ در بطرے را میبندم،دور تا دورِ حیاط مدرسہ را نگاہ میڪنم.
چون معلم ها جلسہ دارند همہ ے پایہ ها داخل حیاط هستند‌‌‌.
مطهرہ و چندتا از بچہ هاے ڪلاس بہ زور روے صندلے آلاچیق خودشان را جاے دادہ اند‌‌.
حدیثہ میگوید:آیہ بیا بشین!
_نڪہ خیلے جا دارید! بپا لہ نشید!
هوا زیاد سرد نیست،ڪنارہ هاے مانتویم را بالا میدهم و روے زمین مینشینم.
همین ڪہ روے زمین مینشینم،نازنین آب معدنے را از دستم میڪشد و شروع میڪند بہ نوشیدن.
حدیثہ چشمانش را تنگ میڪند و چینے بہ پیشانے اش میدهد،با اڪراہ میگوید:چطورے دهنیِ یڪے دیگہ رو میخورے؟!
نازنین دهانہ ے بطرے را از دهانش جدا میڪند:مثلِ آدم!
و دوبارہ مشغول آب نوشیدن میشود!
حدیثہ اَہ اَهے میگوید و نگاهش را از نازنین میگیرد.
نازنین رو بہ حدیثہ میگوید:سوسول خانوم!
حدیثہ همانطور ڪہ صورتش را بہ سمت نازنین برمیگرداند لب میزند:چے....
با خالے شدن آبِ بطرے روے صورتش حرفش نصفہ میماند!
همہ متعجب نگاهش میڪنیم،جیغ میزند:نازنین مے ڪُشَمت!
با گفتن این حرف،با حرص دستش را روے صورتش میڪشد و چشمانش را باز میڪند‌‌‌.
نازنین یا خدایے میگوید و از روے صندلے آلاچیق بہ آن سمت حیاط مے پرد.
حدیثہ هم دنبالش مے دود،ما هم شروع میڪنیم بہ خندیدن.
مطهرہ همانطور ڪہ با لذت چیپس میخورد میگوید:چہ دزد و پلیس بازے ایہ!
دستم را داخل پاڪت چیپس میڪنم و یڪے برمیدارم:عین بچہ هان!
سپس چیپس را داخل دهانم میگذارم.
فاطمہ نگاهے بہ من مے اندازد و دهانش را ڪج میڪند:توام خانم بزرگے! ننہ آیہ!
با خندہ خودم را در جاے نازنین مے اندازم و محڪم نیشگونے از بازوے فاطمہ میگیرم:ڪوفت!
سپس دوبارہ بہ دوییدن حدیثہ و نازنین چشم مے دوزم.
بعضے از بچہ هاے ڪلاس هاے دیگر متعجب نگاهشان میڪنند،بعضے ها هم الڪے تشویقشان میڪنند‌.
حدیثہ نزدیڪ نازنین میرسد،با اشتیاق داد میزنم:نازنین بدو!
نازنین میخواهد سرعتش را بیشتر ڪند ڪہ لیز میخورد،سعے دارد خودش را نگہ دارد پاهایش نزدیڪ صد و هشتاد درجہ از هم باز میشوند.
با ترس میگوید:یا حدیثہ! یا حدیثہ!
غش غش میخندیم،مطهرہ با خندہ میگوید:چرا یا حدیثہ؟!
همانطور ڪہ آن ها را نگاہ میڪنم جواب میدهم:الان تنها امداد رسانش حدیثہ س!
حدیثہ سریع دستش را میگیرد و ڪمڪ میڪند درست بایستد،من و مطهرہ و فاطمہ و چند نفر دیگر برایش دست میزنیم!
نازنین نفس راحتے میڪشد و میگوید:حدیثہ منو ببر پیش دوستام بذار لحظہ هاے آخر زندگیمو ڪناز اونا باشم!
حدیثہ با دست روے سرش میڪوبد:خوب خودتو بہ موش مردگے زدیا!
سپس بہ سمت ما مے آیند،نازنین با دیدن من میگوید:جا خواستم جا نشین نخواستم پاشو ببینم!
برایش زبان درازے میڪنم:حرص نخور براے پاهات خوب نیست!
همہ میخندند.
_باشہ خودت خواستے!
بہ سمتم قدم برمیدارد و خودش را روے پاهام ول میڪند‌‌.
آخم بلند میشود.
بریدہ بریدہ میگویم:گندہ وڪ پاشو لِہ شدم!
نازنین با شطنت میگوید:حرص نخور برا ڪلِ هیڪلت ضرر دارہ!
آخے میگویم و ادامہ میدهم:من از اینجا تڪون نمیخورم!
خودش را بیشتر روے پاهام فشار میدهد:منم همینطور!
سپس اضافہ میڪند:تو غذا نمیخورے؟! همش استخونے ڪہ!
با اخم نگاهش میڪنم:ببخشید! بخاطرہ شما پَروار میشم!
با پررویے میگوید:آفرین!
آب معدنے را ڪنارم میگذارد:بیا بابا اینم آب معدنے نحست!
مثل اینڪہ حدیثہ را آتش بزنے برافرو