دلی دریاتر از دریامیان ساحل افتاده

دلی دریاتر از دریا،میان ساحل افتاده
چرا تقدیرعاشقها،به دست عاقل افتاده؟

شبیه سرنوشت برگ،میان بادپاییز است
دل بیچاره عاشق، به پاهای دل افتاده

چه دودی میروداینجا،به چشمِ اهل شیدایی
گمانم شعله ای ازعشق،میان حاصل افتاده

عدالت میکند غوغا،میان چشم وقلب من
که لرزه از نگاه تو، به قلب عادل افتاده

تبسم میکنم اما،شبیه خنده ی خورشید
درآن لحظه که نوراو،به دریا مایل افتاده

میان قلب من باتو،نشسته یک جهان تردید
گمانم دلهره بینِ، من و تو حائل افتاده

چه پایانی پُرازاحساس،شَوَدپروانه قربانی
ولی افسوس شمع او،به چنگ قاتل افتاده