شب هایِ تابستون زیباییش به حیاط خونه پدری و درخت یاسی است

شب‌هایِ تابستون زیباییش به حیاط خونه پدری و درخت یاسی است که بوش خونه رو برداشته، به نورِ سفید مهتابی که روش یک من خاک نشسته و افتاده رویِ مارمولکی که از درزِ دیوار اومده بیرون، به گلدونای شمعدونی لب حوض، به باغچه آب دادن پدر و کام عمیقی که به سیگارش می زنه . حالا اما فقط شَب هست و تنهاییش .

على‌محمد‌_افغانى


#خاص