چندتا سلامتی ناب تقدیم به عزیزانم
چندتا سلامتی ناب تقدیم به عزیزانم
سلامتیه اونی که فکر میکنیم تونستیم فراموشش کنیم اما وقتی شب خوابشو میبینیم کل روز رو پَکریم!
سلامتی اونایی که هنوز تو شوک رفتن کسی هستن و نمی خوان باور کنن اونی که رفت باید می رفت …
به سلامتی دلی که اسمش دله؛ نصفش آهه و نصفش گله …
به سلامتیِ اونی که نه میتونیم ببینیمش و نه صداش رو بشنویم ولی بدجوری دلتنگشیم …
به سلامتی اون نبودن هایی که هیچ بودنی جبرانشون نمی کنه …
سلامتیه کسایی که آرامش دیگران براشون مهم تر از برطرف کردن تنهایی خودشونه
و دلی رو برای خوش گذرانیشون به بازی
نمی گیرن
سلامتیه اونایی که دهنشون پر حرفه ولی اونقد مؤدبن که با دهن پر حرف نمیزنن و فقط سکوت
می کنن …
به سلامتی آدمایی که وقتی میفهمن چقدر دوسشون داری، بازم آدم میمونن …
سلامتی آدمای بی کینه که وقتی یکی رو دوست دارن
هرچقدرم اذیتشون کنه
هرچقدرم ناراحتشون کنه
باز یادشون میره و دلشون براش تنگ میشه!
به سلامتی اونایی که هرچی سعی می کنی که فقط برای یه لحظه بهشون فکر نکنی فقط یه لحظه اما بازم نمی تونی!
این یعنی عشق!
پس به سلامتی هرچی عاشقه!
آرزوی خیلی ها بودم اما اسیر قدرنشناسی یک نفر شدم …
به سلامتی قربانی های اعتماد!
به سلامتی اونایی که خیلی تنهان؛ نه که نمیتونن با کسی باشن، نه...، فقط دلشون نمیخواد با هرکسی باشن …
به سلامتی قلبی که “شکست” اما لبه هاش “تیز” نشد!
به سلامتی مترسک که گفت: “وقتی نمیشود رفت، همین یک پا هم اضافیست!”
به سلامتی کلاغ که آزادی رو به زیبایی ترجیح داد!
سلامتیه اونایی که از شدت دلتنگی به کما رفتن …
حرف میزنن، راه میرن، نفس میکشن ولی هیچ حسی ندارن!
سلامتی نسلی که می دانست پلنگ صورتی صورتی ست اما خاکستری تماشایش کرد!
به سلامتی کسی که دوسش داری و پیشت نیست اما یه یادگار ازش داری که وقتی نیگاش میکنی،
بوش میکنی و حس میکنی کنارته …
سلامتی اونی که با خاطراتشم خوشی!
همه ی آدم ها برای خودشون یک چیزِ یواشکی دارند؛
یک اتفاقِ یواشکی یا یک حسِ یواشکی، یک آدمِ یواشکی و شاید هم یک عشقِ یواشکی …
سلامتی هر چی یواشکی …
سلامتی دلامون که دلتنگ کسایی میشن که اصلا نمیدونن دل چیه …
به سلامتی خودمون که مخاطب خاصِ هیچکس نیستیم …..
به سلامتی اونایی که هم دل دارن و هم معرفت اما کسی رو ندارن!
به سلامتی هر کی درد داره و هر چی درد داره!
و بیشتر به سلامتیه اونایی که دردشون دوا نداره، غم و غصشون شفا نداره!
به سلامتیه خونمون ایران، که هیچ جا خونه خود آدم نمیشه …
به سلامتی اونی که سیگار نمیکشه چون یه عمره داره از زندگی میکشه!
به سلامتیه کسایی که برای داشتنشون لازم نیست با سیاست باشی و نقش بازی کنی …
همین که یک رنگ باشی کافیه!
سلامتیه کسایی که هیچکس دوسشون نداره و اونها هم دیگه توقع دوست داشتن رو از کسی ندارن
سلامتیه اونایی که جای اعتقاد به بهشت و جهنم و اون دنیا، به یه کم انسانیت توی این دنیا معتقد هستند …
سلامتی وجود نازنین خودت که بعده خوندن این پست میگی دمتگرم🍷
سلامتیه اونی که فکر میکنیم تونستیم فراموشش کنیم اما وقتی شب خوابشو میبینیم کل روز رو پَکریم!
سلامتی اونایی که هنوز تو شوک رفتن کسی هستن و نمی خوان باور کنن اونی که رفت باید می رفت …
به سلامتی دلی که اسمش دله؛ نصفش آهه و نصفش گله …
به سلامتیِ اونی که نه میتونیم ببینیمش و نه صداش رو بشنویم ولی بدجوری دلتنگشیم …
به سلامتی اون نبودن هایی که هیچ بودنی جبرانشون نمی کنه …
سلامتیه کسایی که آرامش دیگران براشون مهم تر از برطرف کردن تنهایی خودشونه
و دلی رو برای خوش گذرانیشون به بازی
نمی گیرن
سلامتیه اونایی که دهنشون پر حرفه ولی اونقد مؤدبن که با دهن پر حرف نمیزنن و فقط سکوت
می کنن …
به سلامتی آدمایی که وقتی میفهمن چقدر دوسشون داری، بازم آدم میمونن …
سلامتی آدمای بی کینه که وقتی یکی رو دوست دارن
هرچقدرم اذیتشون کنه
هرچقدرم ناراحتشون کنه
باز یادشون میره و دلشون براش تنگ میشه!
به سلامتی اونایی که هرچی سعی می کنی که فقط برای یه لحظه بهشون فکر نکنی فقط یه لحظه اما بازم نمی تونی!
این یعنی عشق!
پس به سلامتی هرچی عاشقه!
آرزوی خیلی ها بودم اما اسیر قدرنشناسی یک نفر شدم …
به سلامتی قربانی های اعتماد!
به سلامتی اونایی که خیلی تنهان؛ نه که نمیتونن با کسی باشن، نه...، فقط دلشون نمیخواد با هرکسی باشن …
به سلامتی قلبی که “شکست” اما لبه هاش “تیز” نشد!
به سلامتی مترسک که گفت: “وقتی نمیشود رفت، همین یک پا هم اضافیست!”
به سلامتی کلاغ که آزادی رو به زیبایی ترجیح داد!
سلامتیه اونایی که از شدت دلتنگی به کما رفتن …
حرف میزنن، راه میرن، نفس میکشن ولی هیچ حسی ندارن!
سلامتی نسلی که می دانست پلنگ صورتی صورتی ست اما خاکستری تماشایش کرد!
به سلامتی کسی که دوسش داری و پیشت نیست اما یه یادگار ازش داری که وقتی نیگاش میکنی،
بوش میکنی و حس میکنی کنارته …
سلامتی اونی که با خاطراتشم خوشی!
همه ی آدم ها برای خودشون یک چیزِ یواشکی دارند؛
یک اتفاقِ یواشکی یا یک حسِ یواشکی، یک آدمِ یواشکی و شاید هم یک عشقِ یواشکی …
سلامتی هر چی یواشکی …
سلامتی دلامون که دلتنگ کسایی میشن که اصلا نمیدونن دل چیه …
به سلامتی خودمون که مخاطب خاصِ هیچکس نیستیم …..
به سلامتی اونایی که هم دل دارن و هم معرفت اما کسی رو ندارن!
به سلامتی هر کی درد داره و هر چی درد داره!
و بیشتر به سلامتیه اونایی که دردشون دوا نداره، غم و غصشون شفا نداره!
به سلامتیه خونمون ایران، که هیچ جا خونه خود آدم نمیشه …
به سلامتی اونی که سیگار نمیکشه چون یه عمره داره از زندگی میکشه!
به سلامتیه کسایی که برای داشتنشون لازم نیست با سیاست باشی و نقش بازی کنی …
همین که یک رنگ باشی کافیه!
سلامتیه کسایی که هیچکس دوسشون نداره و اونها هم دیگه توقع دوست داشتن رو از کسی ندارن
سلامتیه اونایی که جای اعتقاد به بهشت و جهنم و اون دنیا، به یه کم انسانیت توی این دنیا معتقد هستند …
سلامتی وجود نازنین خودت که بعده خوندن این پست میگی دمتگرم🍷
- ۱۷.۸k
- ۰۷ مرداد ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۴)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط