این روزها

این روزها
ابر آسمانِ خانه ام
بارانیست
دیگر هیچ چیز
تو را از دفترِ خیسِ شعرهایم
پاک نمیکند
کاش
چشمانم را ببندم و تو را آرزو کنم
چشمانم را باز کنم
ببینم که شده است
شدنی مثل همان آرزوهایِ کودکانه
این روزها
دلم یک میز می خواهد
و یک فنجانِ شعر
و یک هم درد
که بفهمد من را
که گذرِ زمان را به یغما ببَرَد
که در حضورش چایم سرد شود
لیلی خوب ومهربونم دلم برات خیلی تنگ شده.