📣 زخمگین شدن چشمان مبارک اهل بیت علیهم السلام در مصیبت ام
📣 زخمگین شدن چشمان مبارک اهل بیت علیهم السلام در مصیبت امام حسین علیه السلام ‼ ️
✍ حدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْرُورٍ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ عَمِّهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَبِی مَحْمُودٍ قَالَ قَالَ الرِّضَا علیه السلام إِنَّ الْمُحَرَّمَ شَهْرٌ کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّةِ یُحَرِّمُونَ فِیهِ الْقِتَالَ فَاسْتُحِلَّتْ فِیهِ دِمَاؤُنَا وَ هُتِکَ فِیهِ حُرْمَتُنَا وَ سُبِیَ فِیهِ ذَرَارِیُّنَا وَ نِسَاؤُنَا وَ أُضْرِمَتِ النِّیرَانُ فِی مَضَارِبِنَا وَ انْتُهِبَ مَا فِیهَا مِنْ ثَقَلِنَا وَ لَمْ تُرْعَ لِرَسُولِ اللَّهِ حُرْمَةٌ فِی أَمْرِنَا إِنَّ یَوْمَ الْحُسَیْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِیزَنَا بِأَرْضِ کَرْبٍ وَ بَلَاءٍ وَ أَوْرَثَتْنَا [یَا أَرْضَ کَرْبٍ وَ بَلَاءٍ أَوْرَثْتِنَا] الْکَرْبَ [وَ] الْبَلَاءَ إِلَی یَوْمِ الِانْقِضَاءِ فَعَلَی مِثْلِ الْحُسَیْنِ فَلْیَبْکِ الْبَاکُونَ فَإِنَّ الْبُکَاءَ یَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ ثُمَّ قَالَ علیه السلام کَانَ أَبِی علیه السلام إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَا یُرَی ضَاحِکاً وَ کَانَتِ الْکِئَابَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتَّی یَمْضِیَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَیَّامٍ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْعَاشِرِ کَانَ ذَلِکَ الْیَوْمُ یَوْمَ مُصِیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکَائِهِ وَ یَقُولُ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی قُتِلَ فِیهِ الْحُسَیْنُ صلوات الله علیه.
ابراهیم بن ابی محمود می گوید: امام رضا علیه السلام فرمود: به راستی که محرم، ماهی است که مردمان جاهلیت، جنگ در این ماه را تحریم می کردند، اما در همین ماه، خون ما حلال شمرده شده، حرمت ما دریده گشت، ذریه ما و زنان ما اسیر شدند، در خیمه های ما آتش افکندند، اثاثیه ما که در خیمه ها بود به غارت رفت، و حرمت رسول خدا صلی الله علیه وآله در خصوص ما رعایت نگشت. به راستی که روز (شهادت) حسین علیه السلام، پلک های ما را زخمی نمود و اشک های ما را جاری ساخت و عزیز ما در کربلا ذلیل گشت و تا روز پایان دنیا، گرفتاری و مصیبت را نصیب ما ساخت. پس بر مثل حسین علیه السلام است، که گریه کنندگان باید بگریند، زیرا گریستن (بر آن حضرت) گناهان بزرگ را محو می کند. سپس فرمود: هنگامی که ماه محرم فرا می رسید، پدرم (امام موسی بن جعفر باب الحوائج علیه السلام) دیگر خندان دیده نمی شد، و حالت غم و اندوه بر ایشان غالب بود، تا زمانی که ده روز از محرم سپری می شد، پس هرگاه روز دهم فرا می رسید، این روز(عاشورا) روز مصیبت و حزن و گریه آن حضرت بود و می فرمود: امروز، روزی است که حسین علیه السلام کشته شد
📚 امالی للصدوق صفحه 101
سیره اهل بیت علیهم السلام بر این است که از اول محرم خندان نیستند و عزادار امام حسین علیه السلام هستند.
✍ حدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْرُورٍ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ عَمِّهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَبِی مَحْمُودٍ قَالَ قَالَ الرِّضَا علیه السلام إِنَّ الْمُحَرَّمَ شَهْرٌ کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّةِ یُحَرِّمُونَ فِیهِ الْقِتَالَ فَاسْتُحِلَّتْ فِیهِ دِمَاؤُنَا وَ هُتِکَ فِیهِ حُرْمَتُنَا وَ سُبِیَ فِیهِ ذَرَارِیُّنَا وَ نِسَاؤُنَا وَ أُضْرِمَتِ النِّیرَانُ فِی مَضَارِبِنَا وَ انْتُهِبَ مَا فِیهَا مِنْ ثَقَلِنَا وَ لَمْ تُرْعَ لِرَسُولِ اللَّهِ حُرْمَةٌ فِی أَمْرِنَا إِنَّ یَوْمَ الْحُسَیْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِیزَنَا بِأَرْضِ کَرْبٍ وَ بَلَاءٍ وَ أَوْرَثَتْنَا [یَا أَرْضَ کَرْبٍ وَ بَلَاءٍ أَوْرَثْتِنَا] الْکَرْبَ [وَ] الْبَلَاءَ إِلَی یَوْمِ الِانْقِضَاءِ فَعَلَی مِثْلِ الْحُسَیْنِ فَلْیَبْکِ الْبَاکُونَ فَإِنَّ الْبُکَاءَ یَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ ثُمَّ قَالَ علیه السلام کَانَ أَبِی علیه السلام إِذَا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لَا یُرَی ضَاحِکاً وَ کَانَتِ الْکِئَابَةُ تَغْلِبُ عَلَیْهِ حَتَّی یَمْضِیَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَیَّامٍ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْعَاشِرِ کَانَ ذَلِکَ الْیَوْمُ یَوْمَ مُصِیبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکَائِهِ وَ یَقُولُ هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی قُتِلَ فِیهِ الْحُسَیْنُ صلوات الله علیه.
ابراهیم بن ابی محمود می گوید: امام رضا علیه السلام فرمود: به راستی که محرم، ماهی است که مردمان جاهلیت، جنگ در این ماه را تحریم می کردند، اما در همین ماه، خون ما حلال شمرده شده، حرمت ما دریده گشت، ذریه ما و زنان ما اسیر شدند، در خیمه های ما آتش افکندند، اثاثیه ما که در خیمه ها بود به غارت رفت، و حرمت رسول خدا صلی الله علیه وآله در خصوص ما رعایت نگشت. به راستی که روز (شهادت) حسین علیه السلام، پلک های ما را زخمی نمود و اشک های ما را جاری ساخت و عزیز ما در کربلا ذلیل گشت و تا روز پایان دنیا، گرفتاری و مصیبت را نصیب ما ساخت. پس بر مثل حسین علیه السلام است، که گریه کنندگان باید بگریند، زیرا گریستن (بر آن حضرت) گناهان بزرگ را محو می کند. سپس فرمود: هنگامی که ماه محرم فرا می رسید، پدرم (امام موسی بن جعفر باب الحوائج علیه السلام) دیگر خندان دیده نمی شد، و حالت غم و اندوه بر ایشان غالب بود، تا زمانی که ده روز از محرم سپری می شد، پس هرگاه روز دهم فرا می رسید، این روز(عاشورا) روز مصیبت و حزن و گریه آن حضرت بود و می فرمود: امروز، روزی است که حسین علیه السلام کشته شد
📚 امالی للصدوق صفحه 101
سیره اهل بیت علیهم السلام بر این است که از اول محرم خندان نیستند و عزادار امام حسین علیه السلام هستند.
۲.۲k
۳۱ شهریور ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.