1 محرم
1 محرم
1. آغاز ایام حسینی
اولین روز از ماه حزن و اندوه آل محمد است، که همه انبیأ و ملائکـه و
شیعیان و دوستان اهل بیت محزون اند. باید گفت : ماه حزن و اندوه تمـام
عالم است، چرا که همه ساله از اول محرم تا روز عاشورا پیراهن پاره پاره سـید
الشهدأ را از عرش خدا رو به زمین می آویزند و حزن و اندوه عالم را فـرا
می گیرد
.
همچنین آغاز مجالس عزاداری حضرت اباعبد االله است، که مردم را بـه
امور اعتقادی خویش آشنا می کند، و دستورات دین خـود را از حسـینیه هـا و
تکایا و مساجد به خانه های فکر و دل خود بـه ارمغـان مـی برنـد. شـرکت در
مراسم عزاداری امام حسین و اشک بر آن حضرت، از وظایف ما در زمـان
غیبت امام زمان است.
2. ماجرای شعب ابی طالب
در پی بالاگرفتن قدرت اسلام پس از بعثت پیامبر ، قریش پیمان نامه ای
نوشتند و طی آن قرار گذاشتند با بنی هاشم تکلم نکنند و با آنـان هـم سـفره و
همنشین نشوند و معامله ننمایند؛ و آنان را به گونه ای در فشار قـرار دهنـد کـه
پیامبر را به قریش تحویل دهند تا آن حضرت را به قتل برسانند. حضـرت
ابوطالب بنی هاشم را به دره ای که منتسـب بـه آن حضـرت بـود بـرد، و
اطراف آن را محکم کرده و برای حفظ جان پیامبر شـبانه روز کمـر همـت
بست.آن حضرت شبها با شمشیر پروانه وار گرد شمع وجود پیامبر می گردید
و می فرمود: «تا زنده ام دست از یاری او بر نمی دارم. او در هر شب چند بـار
محل خواب پیامبر را تغییر می داد و عزیزتـرین فرزنـد خـود یعنـی امیـر
المؤمنین (علیه السلام ) را به جای آن حضـرت مـی خوابانیـد، و روز فرزنـدان
خود و فرزندان برادرانش را به حفاظت از آن حضرت می گماشت. در مدتی که
در شعب بودند بر آن حضرت و مسلمانان بسیار سخت گذشت، تا آنجا که شبها
صدای گریه اطفال گرسنه اطفال گریه اطفال گرسنه بنی هاشم را ساکنین اطراف
شعب می شنیدند.
پس از دو سال و چند ماه خداوند موریانه را مأمور کرد، و پیمان نامـه آن را
از بین برد بجز اسمأ اللهی که در آن بود. حضرت ابوطالب این خبـر را بـه
کفار داد، و آنان با دیدن چنین معجزه ای دست از تصمیم خود برداشـتند و بنـی
(6) هاشم به خانه های خود بازگشتند
.
3. جنگ ذات الرقاع
در سال چهارم هجرت - به تحریک کفار قریش - بین مسـلمانان و قبـایلی
که اطراف مدینه زندگی می کردند و قصد محاصره مدینـه را داشـتند جنگـی در
گرفت. پیامبر با 400 یا 790 نفر از مدینـه بیـرون رفتنـد. در ایـن غـزوه
حضرت نماز خوف خواندند و جنگ تا سه روز طول کشید تا شر آنان دفع شد.
(7) این واقعه به قولی در 15 جمادی الاولی بوده است
.
4. اولین جمع آوری زکات
در روز اول محرم پیامبر برای اولین بار مأمورانی را بـرای جمـع آوری
زکات و صدقات به اطراف مدینه فرستاد.
5. امام حسین در راه کربلا
روز اول محرم، امام حسین در قصر بنی مقاتل نزول اجلال فرمودنـد، و
از عبید االله بن حر جعفی دعوت به یاری نمودند، ولـی او اجابـت نکـرد و بعـدا
(9) پشیمان شد
.
6. قیام مردم مدینه بر علیه یزید
در این روز در سال 63 ه مردم مدینه برای قیام علیـه یزیـد حرکـت کردنـد.
قضیه از آنجا آغاز شد که جمعی از اهالی مدینه به رهبری عبد االله بن حنظله بـه
شام رفتند و دستگاه یزید و شرابخواری و قمار بازی و سگ بازی او را دیدنـد،
و به مدینه بازگشته و مردم را از وضع فساد دربار اموی آگاه ساختند. با شـنیدن
این اخبار همگان بر خلع یزید اتفاق نمودند، و به سرپرستی عبد االله علیـه یزیـد
قیام نمودند و افراد اموی ساکن مدینه را بیرون کردند. لشکر شام پس از اطـلاع
(10) از این قیام به طرف مدینه حرکت کرد و واقعه حر پیش آمد
.
7. کلام عاشورایی امام رضا
در روز اول محرم ریان بن شبیب خدمت امام رضا رسید. حضرت به او
فرمود: ای پسر شبیب، مردم عرب در زمان جاهلیـت جنـگ را در ایـام محـرم
حرام می دانستند؛ ولی این امت احترام این ماه را از بین بردند و حرمـت پیـامبر
را رعایت نکردند. در این ماه خون ما را حلال دانستند، و هتک حرمت ما
کردند و فرزندان و زنان ما را اسیر نمودند، و سراپرده ما را آتش زدند و امـوال
ما را غارت کردند و رعایت احترام رسول خدا را درباره ما ننمودند.
همانا روز شهادت حسین پلک چشمان ما را مجروح کرد و اشکهای ما
را روان ساخت و دل ما را سوزاند؛ و عزیزما را در زمین کربلا ذلیل کرد و نـزد
ما محنت و بلا را تا روز جزا به ارث گذارد. پس گریه کنندگان باید بـر حسـین
بگریند، زیرا که گریه بر او گناهان بزرگ را از بین می برد.
ای پسر شبیب، اگر خواستی بر چیزی گریه کنی بر حسین بن علی گریه
کن، چه اینکه آن حضرت را کشـتند چنانچـه گوسـفند را مـی کشـند، و بـا آن
حضرت 18 نفر از اهل بیت او کشته شدند که روی زمین شبیه و نظیری نداشتند
1. آغاز ایام حسینی
اولین روز از ماه حزن و اندوه آل محمد است، که همه انبیأ و ملائکـه و
شیعیان و دوستان اهل بیت محزون اند. باید گفت : ماه حزن و اندوه تمـام
عالم است، چرا که همه ساله از اول محرم تا روز عاشورا پیراهن پاره پاره سـید
الشهدأ را از عرش خدا رو به زمین می آویزند و حزن و اندوه عالم را فـرا
می گیرد
.
همچنین آغاز مجالس عزاداری حضرت اباعبد االله است، که مردم را بـه
امور اعتقادی خویش آشنا می کند، و دستورات دین خـود را از حسـینیه هـا و
تکایا و مساجد به خانه های فکر و دل خود بـه ارمغـان مـی برنـد. شـرکت در
مراسم عزاداری امام حسین و اشک بر آن حضرت، از وظایف ما در زمـان
غیبت امام زمان است.
2. ماجرای شعب ابی طالب
در پی بالاگرفتن قدرت اسلام پس از بعثت پیامبر ، قریش پیمان نامه ای
نوشتند و طی آن قرار گذاشتند با بنی هاشم تکلم نکنند و با آنـان هـم سـفره و
همنشین نشوند و معامله ننمایند؛ و آنان را به گونه ای در فشار قـرار دهنـد کـه
پیامبر را به قریش تحویل دهند تا آن حضرت را به قتل برسانند. حضـرت
ابوطالب بنی هاشم را به دره ای که منتسـب بـه آن حضـرت بـود بـرد، و
اطراف آن را محکم کرده و برای حفظ جان پیامبر شـبانه روز کمـر همـت
بست.آن حضرت شبها با شمشیر پروانه وار گرد شمع وجود پیامبر می گردید
و می فرمود: «تا زنده ام دست از یاری او بر نمی دارم. او در هر شب چند بـار
محل خواب پیامبر را تغییر می داد و عزیزتـرین فرزنـد خـود یعنـی امیـر
المؤمنین (علیه السلام ) را به جای آن حضـرت مـی خوابانیـد، و روز فرزنـدان
خود و فرزندان برادرانش را به حفاظت از آن حضرت می گماشت. در مدتی که
در شعب بودند بر آن حضرت و مسلمانان بسیار سخت گذشت، تا آنجا که شبها
صدای گریه اطفال گرسنه اطفال گریه اطفال گرسنه بنی هاشم را ساکنین اطراف
شعب می شنیدند.
پس از دو سال و چند ماه خداوند موریانه را مأمور کرد، و پیمان نامـه آن را
از بین برد بجز اسمأ اللهی که در آن بود. حضرت ابوطالب این خبـر را بـه
کفار داد، و آنان با دیدن چنین معجزه ای دست از تصمیم خود برداشـتند و بنـی
(6) هاشم به خانه های خود بازگشتند
.
3. جنگ ذات الرقاع
در سال چهارم هجرت - به تحریک کفار قریش - بین مسـلمانان و قبـایلی
که اطراف مدینه زندگی می کردند و قصد محاصره مدینـه را داشـتند جنگـی در
گرفت. پیامبر با 400 یا 790 نفر از مدینـه بیـرون رفتنـد. در ایـن غـزوه
حضرت نماز خوف خواندند و جنگ تا سه روز طول کشید تا شر آنان دفع شد.
(7) این واقعه به قولی در 15 جمادی الاولی بوده است
.
4. اولین جمع آوری زکات
در روز اول محرم پیامبر برای اولین بار مأمورانی را بـرای جمـع آوری
زکات و صدقات به اطراف مدینه فرستاد.
5. امام حسین در راه کربلا
روز اول محرم، امام حسین در قصر بنی مقاتل نزول اجلال فرمودنـد، و
از عبید االله بن حر جعفی دعوت به یاری نمودند، ولـی او اجابـت نکـرد و بعـدا
(9) پشیمان شد
.
6. قیام مردم مدینه بر علیه یزید
در این روز در سال 63 ه مردم مدینه برای قیام علیـه یزیـد حرکـت کردنـد.
قضیه از آنجا آغاز شد که جمعی از اهالی مدینه به رهبری عبد االله بن حنظله بـه
شام رفتند و دستگاه یزید و شرابخواری و قمار بازی و سگ بازی او را دیدنـد،
و به مدینه بازگشته و مردم را از وضع فساد دربار اموی آگاه ساختند. با شـنیدن
این اخبار همگان بر خلع یزید اتفاق نمودند، و به سرپرستی عبد االله علیـه یزیـد
قیام نمودند و افراد اموی ساکن مدینه را بیرون کردند. لشکر شام پس از اطـلاع
(10) از این قیام به طرف مدینه حرکت کرد و واقعه حر پیش آمد
.
7. کلام عاشورایی امام رضا
در روز اول محرم ریان بن شبیب خدمت امام رضا رسید. حضرت به او
فرمود: ای پسر شبیب، مردم عرب در زمان جاهلیـت جنـگ را در ایـام محـرم
حرام می دانستند؛ ولی این امت احترام این ماه را از بین بردند و حرمـت پیـامبر
را رعایت نکردند. در این ماه خون ما را حلال دانستند، و هتک حرمت ما
کردند و فرزندان و زنان ما را اسیر نمودند، و سراپرده ما را آتش زدند و امـوال
ما را غارت کردند و رعایت احترام رسول خدا را درباره ما ننمودند.
همانا روز شهادت حسین پلک چشمان ما را مجروح کرد و اشکهای ما
را روان ساخت و دل ما را سوزاند؛ و عزیزما را در زمین کربلا ذلیل کرد و نـزد
ما محنت و بلا را تا روز جزا به ارث گذارد. پس گریه کنندگان باید بـر حسـین
بگریند، زیرا که گریه بر او گناهان بزرگ را از بین می برد.
ای پسر شبیب، اگر خواستی بر چیزی گریه کنی بر حسین بن علی گریه
کن، چه اینکه آن حضرت را کشـتند چنانچـه گوسـفند را مـی کشـند، و بـا آن
حضرت 18 نفر از اهل بیت او کشته شدند که روی زمین شبیه و نظیری نداشتند
۳.۴k
۳۱ شهریور ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.