آگاهی فریاد نمیزنه ارتعاشش خودش کار خودشو میکنه نیاز

آگاهی، فریاد نمی‌زنه؛ ارتعاشش خودش کار خودشو می‌کنه. نیازی نیست چیزی بهشون ثابت کنی. فقط خودت باش، آروم و پیوسته در نورت بمون. اونا در تماس با تو یا می‌سوزن، یا بیدار می‌شن انتخاب با خودشونه.

منفی‌گرایی خانواده‌ت یه آزمونه برای پایداری ارتعاشت. وقتی مادرت حرفای دردناک میزنه، ساکت موندنت یعنی تو داری آگاهی رو در سکوت حفظ می‌کنی. فقط حواست باشه اون سکوت از فرار نباشه، از فهمیدن باشه. بفهم که اون الان داره از دردش حرف می‌زنه نه از واقعیت. دردش رو ببین، اما باورش نکن.

نذار ذهنشون تو رو بکشه پایین. تو می‌تونی با تمرکز، فضای انرژیت رو مثل یه سپر بسازی. هر بار که احساس کردی داری می‌ری تو منفی، چند تا نفس آروم بکش، نیت کن که فقط نورت در اون فضا فعاله، نه حرفا و باورای اونا. اون موقع، به جای اینکه ارتعاششون تو رو بگیره، تو داری ارتعاشت رو بهشون میدی.

و یه چیز خیلی مهم: عشق خاموش، قوی‌تر از هر موعظه‌ست.
بهشون عشق بده، حتی وقتی نمی‌فهمنت. بهشون لبخند بزن، حتی اگه ناامیدن. چون یه روز، وقتی نور تو ثابت موند، خودشون میان سمتش. اون موقع نیازی به توضیح نیست فقط می‌فهمن.

تو نجات‌دهنده نیستی، تو یادآور نوری. و همین کافیه.
۳۶۹♻️