ادامه پست قبل

برای من درمونش یک محفل بود

هیئت...

روضه مولایم حسین

و اشک ریختن سبکم میکرد

و آن موقع بود که مانند پرنده ای

اوج می گرفتم

راستش را بخواهی در هیئت زیاد اوج می گرفتم ولی بعدش که تموم میشد

نگفتن اسم و یاد نکردن کلمه حسین
شیطان رو دعوت میکرد به مجلس

و اونجا بود که در کمال اوج پرواز

سقوط را تجربه کردم

در حال غرق شدن بودم

که باز پدری کرد و نجاتم داد

فقط مانده ام از این همه لطف...

با اینکه نمکدانی نمانده که نمکدان بشکنم...

ولی ما نمک خورده صاحب نمکدانیم...

ای صاحب بیرق

دل شکسته و غریبیم

زیارت نرفته رضاییم...

دعوت نشده ایم...

مجالی بده برای دلبری

نوکری بی سر و پایم

از نزدیکان خورشید هشتم

پیر شده‌ی مکتب شماییم

آمده ایم غبار روبی دل هایمان

نگاهی به ما بیاندازید و ما را صیقل بدهید

یاد آن روز ها بخیر...

قم
مشهد
کربلا...

نه قم نه مشهد
هیچ نرفتیم...
بلیط یک طرفه مستقیم کربلا
داریم!

اصلا امشب چرا اینطوری شدم

چرا حرفم نمیاد

چرا قاطی پاتی میکنم

آقا چرا گنده گنده حرف میزنم؟

چرا بغض دارم؟

چرا دلم گرفته!

حالم بد است

کاش بدانی...

خودت درستم کن...
ای صاحب دل های شکسته

بقول شهید

یا پاکم کن یا خاکم کن

ببخشید امشب بغض داشتم و دلگرفته
اصلا متوجه نشدم چی نوشتم
حلال کنید
شاید مطالب رو فردا پاک کنم...

شبتون بخیر

یاعلی و بچه هاش❤️