بعضی وقتها حوصله ی حرف زدن با هیچکس و نداری....

بعضی وقتها حوصله ی حرف زدن با هیچکس و نداری....
بعضی وقتا فقط دوست داری بشینی تو خلوت خودت و به بدبختیات فکر کنی و گریه کنی....
بعضی وقتا از آدمای اطرافت برای همیشه زده میشی....
بعضی وقتا به مرحله ای میرسی که دوست داری دیگه بری ولی جایی نیست و کاری از دستت بر نمیاد.....
بعضی وقتا میشینی به گذشته ها فکر میکنی و میگی که چه خوبیه هایی نکردی کسی جدیشون نگرفت.....
بعضی وقتا حتی دیگه نمیدونی با کی حرف بزنی که دلت آروم بشه....
و حتی بعضی وقتهام میشه که دیگه باید از علایقت دست بکشی و بذار خاک بخورن و بعدا حسرتشو بخوری هیچوقت رفتارارو حلال نکنی....
و این بعضی وقتها موجب شدن چشاتو، از دست بدی دیگه خوب نبینی.....