تفسیر قرآن
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره قصص
آیه 88. آخرین آیه این سوره
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
وَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (88)
ترجمه :
و (هرگز) معبود ديگرى را با «اللّه» مخوان كه معبودى جز او نيست. همه چيز جز وجه او نابود است، حُكم (و حاكميّت، تنها) از آن اوست، و همه به سوى او بازگردانده مى شويد.
نکته ها:
فرقه «وهّابيّت» اظهار مى نمايند كه هركس، غير خدا را بخواند، مشرك مى شود؛ زيرا خداوند فرموده است: «فلاتدع مع اللّه أحداً»(106)، بنابراين كسانى كه در توسّل، اولياى خدا را صدا مى زنند، مشركند! امّا اين آيه توضيح مى دهد كه مشرك، كسى است كه غير خدا را به عنوان خداى ديگر بخواند: «لاتدع مع اللّه الهاً آخر» و ناگفته پيداست كه شيعيان هيچ مقامى را به عنوان خدا صدا نمى زنند، بلكه به عنوان كسى كه نزد خداوند آبرو دارد صدا مى زنند، آن هم آبرويى كه از طرف خداوند به او داده شده است، نظير انبيا و اولياى الهى، نه هر شفيع و آبرومند موهومى. زيرا بت پرستان نيز در دنياى خيال خود، براى بت ها آبرويى تصوّر مى كردند.
در اين آيه، شرك زدايى با عبارات مختلفى بيان شده است؛
الف: خداى ديگرى را با «اللّه» مخوانيد.
ب: معبودى جز اللّه نيست.
ج: همه چيز جز او نابود شدنى است.
د: حاكميّت، تنها از آن اوست.
ه : تنها به سوى او باز مى گرديد.
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره قصص
آیه 88. آخرین آیه این سوره
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
وَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (88)
ترجمه :
و (هرگز) معبود ديگرى را با «اللّه» مخوان كه معبودى جز او نيست. همه چيز جز وجه او نابود است، حُكم (و حاكميّت، تنها) از آن اوست، و همه به سوى او بازگردانده مى شويد.
نکته ها:
فرقه «وهّابيّت» اظهار مى نمايند كه هركس، غير خدا را بخواند، مشرك مى شود؛ زيرا خداوند فرموده است: «فلاتدع مع اللّه أحداً»(106)، بنابراين كسانى كه در توسّل، اولياى خدا را صدا مى زنند، مشركند! امّا اين آيه توضيح مى دهد كه مشرك، كسى است كه غير خدا را به عنوان خداى ديگر بخواند: «لاتدع مع اللّه الهاً آخر» و ناگفته پيداست كه شيعيان هيچ مقامى را به عنوان خدا صدا نمى زنند، بلكه به عنوان كسى كه نزد خداوند آبرو دارد صدا مى زنند، آن هم آبرويى كه از طرف خداوند به او داده شده است، نظير انبيا و اولياى الهى، نه هر شفيع و آبرومند موهومى. زيرا بت پرستان نيز در دنياى خيال خود، براى بت ها آبرويى تصوّر مى كردند.
در اين آيه، شرك زدايى با عبارات مختلفى بيان شده است؛
الف: خداى ديگرى را با «اللّه» مخوانيد.
ب: معبودى جز اللّه نيست.
ج: همه چيز جز او نابود شدنى است.
د: حاكميّت، تنها از آن اوست.
ه : تنها به سوى او باز مى گرديد.
۲.۳k
۲۷ اسفند ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.