بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت اول :
هرگز در فهم آیات قرآن کریم، به دنبال عین واژۀ مورد نظر خود مانند کلمۀ اشرف مخلوقات نباشید، بلکه دقت نمایید که او چگونه همه چیز را به تفصیل بیان نموده است.
نه تنها هر انسانی، اشرف مخلوقات نیست، بلکه چه بسا انسان، از چهارپایان نیز پست‌ تر و گمراه‌تر شود، چنان که فرمود: وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ - و در حقيقت بسيارى از جنيان و آدميان را براى دوزخ آفريده‏‌ ايم؛ چرا كه دلهايى دارند كه با آن حقايق رادريافت نمى‌كنند و چشمانى دارند كه با آنها نمى‌ بينند وگوشهايى دارندكه با آنها نمى‌‏شنوند؛آنان همانند چهار پايان بلكه گمراه‏‌ترند، آرى آنها همان غافلانند.(سوره اعراف آیه 179)
مگر می‌شود مستکبران در نظامات سلطه، کفار، مشرکان، منافقان، ظالمان، جانیان، فاسدان و مفسدان را انسان، شریف و اشرف مخلوقات قلمداد نمود؟!
بی‌تردید، اگر تمامی انسان‌ها، به صرف این که آدم آفریده شده‌اند، اشرف مخلوقات بودند که خداوند سبحان جهنم را نمی‌ آفرید، چرا که او هرگز بندگان شریف و اشرف خود را به جهنم نمی‌اندازد؛ پس معلوم می‌شود که کفار، مشرکان، منافقان، ظالمان، فاسقان و مفسدان و مجرمان، نه تنها اشرف نیستند، بلکه وجودشان یک پارچه آتش شده است.
چنان که امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام، در مناجات خود با خداوند سبحان، چنین می‌گویند: فَبِالْيَقِينِ أَقْطَعُ، لَوْلَا مَا حَكَمْتَ بِهِ مِنْ تَعْذِيبِ جَاحِدِيكَ، وَقَضَيْتَ بِهِ مِنْ إِخْلادِ مُعانِدِيكَ، لَجَعَلْتَ النَّارَ كُلَّها بَرْداً وَسَلاماً، وَمَا كانَ لِأَحَدٍ فِيها مَقَرّاً وَلَا مُقاماً -پس به یقین میدانم که اگر فرمانت در به عذاب کشیدن منکرانت نبود و دستورت به همیشگی بودن دشمنانت در آتش صادر نمی‌شد، هر آینه سرتاسر دوزخ را سرد و سلامت می‌کردی و برای احدی در آنجا قرار و جایگاهی نبود.(فرازی از دعای کمیل)
نبابراین، اشرف مخلوقات، همان انسان‌های کامل می‌باشند و دیگران نیز به تناسب رشد و کمال خود، شریف می‌گردند.
اشرف مخلوقات،آن آدمی است که خداوند سبحان او را برگزیده و صفوة الله شده است، و آن نوحی است که حدود 950 سال نبی الله بود؛ آن ابراهیمی است که خداوند متعال او را خلیل خود نامید و به امامت برگزید؛ آن موسایی که با او سخن گفت؛ آن عیسایی که او را به سوی خود بالا برد(ادامه دارد...)