"چه شرم آور! تنها بودم، روی زمین تنها بودم! خستگی پنهانی
"چه شرم آور! تنها بودم، روی زمین تنها بودم! خستگی پنهانی وجودم را فرا گرفته بود. خستگی از زندگی که از کودکی احساس می کردم دوباره با نیروی جدیدی شروع شد. اینجا داشتم زندگی تنهایی ام را با احساسی می دیدم. غم و اندوه عمیق."
۲.۳k
۰۷ مهر ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.