بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت چهارم :
ﻫ) - عشق دختر و پسر : عشق دختر و پسر به یک دیگر نیز از همین منشاء ایجاد می‌شود. همگان ناقص و عاشق کمال هستند و هر کس چون کمالی که عاشق اوست را در طرف مقابل می‌ بیند،از او خوشش می‌آید و عاشق او می‌شود.مثلاً اگر کسی علم را بیشتر دوست داشته باشد، عاشق کسی می‌ شود که علم بیشتر در او تجلی کرده است و مثلاً دارای مدرک دکترا است و با قیافه‌ او زیاد کاری ندارد، اما کسی که توجهش به جمال بیشتر است، عاشق تجلی جمال و زیبایی او می‌شود و با علم او کاری ندارد و کسی که بیشتر به غنا توجه دارد، به ثروت طرف مقابل نگاه می‌کند و با علم یا زیبایی او کار زیادی ندارد.
چنان در قرآن کریم نیز به کسانی که محو علم ناقص خود شده و به آن خوشحالند، یا فریفته‌ زیبایی و جمال ظاهری شده و یا فریب ثروت و مال را خورده‌اند اشاره می‌نماید.
درواقع همگان،عاشق معشوق دیگری هستند و چون تجلی او را در کسی یا چیزی می‌بینند، عاشق او آن می‌ شوند. لذا فقط عشق کسانی حقیقی بوده و پایدار می‌ماند که أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ باشند. چرا که فقط او باقیست و همه مظاهر علم، زیبایی، ثروت و همه فانی می‌شوند. لذا عشقی که برای خدا ودر راستای عشق به خداوند است،عشقی خدایی می‌ شود و مابقی همه شبیه عشق است و نه خود عشق.
در این سروده زیبا و گویای فیلسوف عارف، ملا صدرا (ره) تأمل و تعمق نماییم:
آنان که ره عشق گزیدند همه
در کوی حقیقت آرمیدند همه
در معرفت دو کُون، حرف از عشق است
هر چند سپاه او شهیدند همه(پایان)