گم شده ام در میان مردم شهر

گم شده ام در میان مردم شهر
در میان واژه هایی که از زبان ت جاری ست
گاه و بی گاه با خودم حرف می زنم
خودم رو صدا می کنم

تلقین می کنم‌که تو صدای م میکنی
ب پشت سر نگاه می کنم
اما
درمیان عبور همه نگاه ها
باز هم جای تو خالی ست

کجایی که لحظه ها سراغ ت را از من می گیرند
نقط ه