پــایــیــز همچون
پــایــیــز همچون
خانه ی پدری می ماند؛
آدم را به گذشته های دور میبرد...
به روزی که عاشق شدی...
به روزی که تنها شدی...
تو را میبرد به خاطرات،
تلخ و شیرینت...
پاییز حتی بادش هم که
در گوشت بوزد
نجواگر خاطراتت میشود؛
حال درختان و بارانش بماند...
#حسخوبزندگی
خانه ی پدری می ماند؛
آدم را به گذشته های دور میبرد...
به روزی که عاشق شدی...
به روزی که تنها شدی...
تو را میبرد به خاطرات،
تلخ و شیرینت...
پاییز حتی بادش هم که
در گوشت بوزد
نجواگر خاطراتت میشود؛
حال درختان و بارانش بماند...
#حسخوبزندگی
۲.۳k
۱۳ آذر ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.