شعر لری

هَمش درد و هَمش غصهِ یکینهِ شاد نیبینُم
هَمَش ایناله وِ دردش مو تِی هر کهِ، که ایشینُم

هَمش ایگن که آدم بِی غم و درد امتحان ایبو
وَ ایی طرز امتحانل غصه مِن قلب جهان ایبو

خدا سی هر ندارایی فقط هی سخت ایگیره
که بِی آه و فَغون هر رو وَ دهسِ بخت ایمیره

کَموتون دیده دارایی یه شویی امتحان آبو
که غصهِ خَرده دهسِ بخت و هی سیرِ جهان آبو

هَمش پشتِ فقیرو گَپ گَپ و نقلِ غلط کاری
که مجبور ایزنهِ هر شو وَ طبلِ سردِ بیعاری

کَموتون دیده دارایی یه دردینهِ دوا کِرده؟
یه شو قلبِ فقیرینهِ وَ غم لحظِی جدا کرده؟

فقط جِی آدمِ نادارِ که مِن بند و زندونه
که سی یهِ لقمه یِ نونی همیشهِ لنگ ایمونه

بگین سی مو وَ دردِ آدمِ مِن غم چه ایدونید؟
وَ حالِ آدمی کهِ گیرِ مِن ماتم چه ایدونید؟

کسی کهِ خنده ریی لووشهِ،وُ محتاجِ وِ نون شوشه
وَ تِی مردم که ایخندهِ،وُ هر شو آه و بوبوشه

نزن حرفی اَگر دردِ کسینهِ نیکنی درمون
نزن پشتِ سرش حرفِ غلط کارینه هی پنهون

یه شرمی کن حیایی کن تو کهِ مهسی وَ ایمونت
خدایا برملا وابو هَمِی رفتار پنونت

تو کهِ درد و غمِ مردم یه طوری سی تو شیرینه
وَ شیرینیِ احوالت دلِ هم نوعِ خوت خینه

#سهراب_عرب_زاده
#سهراب_عربزاده
#sohrabarabzadeh
#sohrab_arabzadeh