بعد از رفتن آدما یه جای خالی میمونه؛ یه جای خالی که با هی

بعد از رفتن آدما یه جای خالی میمونه؛ یه جای خالی که با هیچی پر نمیشه، آدما میان و میرن اما اون جا همیشه خالیه. میخندیم، گریه میکنیم، بزرگ میشیم، اما اون جا هنوز خالیه. قسمت بد ماجرا اینجاست که حتی اگه اونی که رفته هم برگرده دیگه نمیتونه اون جای خالی رو پر کنه، انگار که یه تیکه از وجودت برای همیشه از بین رفته باشه.