تنهایی همیشه تنهایی، از اولش تا اخرش، فقط یسریا میان توو

تنهایی همیشه تنهایی، از اولش تا اخرش، فقط یسریا میان توو زندگیت اونم تا وسطای زندگیت پیشتن، تا جایی باهات میان که حالشونو خوب میکنی، بعدش دیگه دنبالِ این نیستن که حالِ تو خوبه یا نه؟ همه بفکرِ خودشونن! میدونی دلم از چی میسوزه؟ از اینکه آدمایی رو بزرگشون کردم که بعدش هرکاری کردن که من کوچیک‌شم ولی خب خدا خیلی بزرگتر از این حرفاس، همیشه اون بوده بجای هرکی که نبوده یا نخواسته بمونه! میدونی چیه آدمایی که میمونن میشن وصله‌ی جونم ولی آدمایی که میرن میشن یادش بخیر یا شایدم خدابیامرز، آدما میرن دنبالِ چیزی که لیاقتشونه میچرخه، میچرخه، میچرخه! میرسی به چیزی که باید برسی، امیدوارم که همچی درست میشه و اون موقع همچی دارم غیرِ تو، یا بهترِ بگم دیگه تو نیستی، خوبه آدم توو سختیا پشتِ هم باشه وگرنه توو حال خوبیا توو خوشیا همه بلدن باشن!