هیچ فروشگاه و مغازه ای ندیدم که حالِ خوب بفروشد، لبخند و

هیچ فروشگاه و مغازه ای ندیدم که حالِ خوب بفروشد، لبخند و خوشبختی حراج کند، ندیدم یک نفر زنگِ خانه ات را بزند و یک کاسه حالِ خوبِ جآنانه بگذارد کف دستت و عطرش همه جا بپیچد و غوغا کند...
اما زیاد دیده ام، خیلی زیاد که آدم ها از هر چیزِ ساده ای برای دل شان حالِ خوب ساخته اند، که خودشان دست به کار شده اند و عطرِ خوشبختی پاشیده اند به در و دیوارِ خانه و اتاق و روزمرگی هاشان و منتظرِ هیچ زنگ و پیکِ خوش خبر و مغازه ی فروشِ خوشبختی نبودند، به هر حربه و روشِ معقولی دست زدند تا از حصارِ عادت ها بگریزند!
زیاد دیده ام آنهایی که منتظرِ هیچ روز و اتفاقِ به خصوص یا معجزه ی عجیبی نبوده اند،زیستن و حظ بردن از دنیا؛ جزء همین لحظه ها و اکنون برایشان معنا نمی شود.
می گویند: همین الان نیاز دارم که حالم خوب باشد و می گردند راهش را پیدا می کنند به جای این که دل خوش به این جملات بمانند که خب یک روز بلاخره همه چیز درست می شود، اتفاقِ خوب می افتد، یک روز شانس زنگِ درِ خانه ات را می زند!
آنها همیشه به نجوای دل شان گوش می کنند، شاید هم در مواقعِ دشوارِ زندگی، زیاد با خود تکرار کنند"از آینه بپرس، نام نجات دهنده ات را..."🌱
¹⁴⁰².¹.³⁰
#خوشمزه #شله_زرد