اش میشد لحظه ها را پس گرفت

ڪاش میشد لحظه ها را پس گرفت
عشق های بی صدا را پس گرفت

یا ورق زد ڪودڪی را باز هم
روزهای با صفا را پس گرفت

روے بودن یا نبودن خط ڪشید
لطف بی حدّ خدا را پس گرفت

بار دیگر یک غزل را کوک ڪرد
قصه هاے آشنا را پس گرفت

انتهاے عشق را ول ڪرد و رفت
ابتداے ماجرا را پس گرفت

پرسه زد در ڪوچہ ی دیروزها
باز آن حال و هوا را پس گرفت