دلنوشته های یک استاد :
دلنوشته های یک استاد :
همه با سنگ شکاندند، تو با زخم زبان
گله ای نیست، تو هم زخم به قلبم بنشان
حکم این عشق اگر جوخه اعدام شده
شک مکن ماشه تنهایی من را بچکان
وضع ما مثل دو کشور شده در آتش جنگ
توپ ها عامل جنگند وتشر ترکش آن
دیر یا زود یکی از دو طرف میشکنند
لطفا این قافیه را زود به پایان برسان...
همه با سنگ شکاندند، تو با زخم زبان
گله ای نیست، تو هم زخم به قلبم بنشان
حکم این عشق اگر جوخه اعدام شده
شک مکن ماشه تنهایی من را بچکان
وضع ما مثل دو کشور شده در آتش جنگ
توپ ها عامل جنگند وتشر ترکش آن
دیر یا زود یکی از دو طرف میشکنند
لطفا این قافیه را زود به پایان برسان...
۱۸۲
۱۶ آبان ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.