تا لب سرخ تو دارد تب حوایی را

تا لب سرخ تو دارد تب حوّایی را
آدمی نیست که نشناخته رسوایی را

یوسف مصر، دلش شور تو را خواهد زد
تو اگر کوک کنی ساز زلیخایی را

باید از هرچه دوات است سیامشق کند
میرعماد آن خط ابروی چلیپایی را

با چه حالی به تماشا بنشینم امشب
این به‌هم‌ریخته گیسوی تماشایی را

تو اگر لطف کنی چند غزل بنشینی
مفتخر می‌کنی امشب من و تنهایی را