الهی   تا  به  کی   دیوانه داری؟

الهی   تا  به  کی   دیوانه داری؟
به تا کی چشم و درسوی سواری
چرا این شب نمی گردد به پایان؟
روا  تا  کی  من و  یادِ   نگاری؟
در و دیوار و دیده هر سه با هم
شده  مجنون  به  گلبانگ بهاری
نشستم  بر  سرِ   کوچه  ندیدم
بجز چشم  پُر از  اشک و غُباری
بیا  ایجان  نظر بر کوچه ام کن
نشد  تا  بر  سرم  یکشب بباری
شده  زِ عشقت  آتشِ خود
امان  از دوری  و چشم انتظاری