کجا بودی که بر جانم نشستی؟

کجا بودی که بر جانم نشستی؟
عقابی  گشتی  و بالم شکستی
کجا بودی که ناگه بر تن و جان
تن و جان را گرفته پنجه بستی
گلستان بودم و خشکیده  باغم
زدی  آتش  بجان و تشنه رستی
کنم  پرواز  و  زخمت را نبینم
امان ای عاشقان از بت پرستی
نمیدانم    کجائی    لیک   دانم
به هر سو رو کنم آنجا تو هستی