فی خالدون

ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺩﻟﯿﻠﯽ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻧﺒﻮﺩ، ﻭﮔﺮﻧﻪ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ . ﺭﻓﺘﻦ ﻫﻢ ﺩﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺶ ﻧﺒﻮﺩ، ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ.
ﺍﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺩﺭ ﻭﻫﻠﻪ ﯼ ﻧﺨﺴﺖ، ﻧﺒﻮﺩِ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻧﺶ ﺍﺳﺖ ﻭَ ﺑﻮﺩﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﯾﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﻧﻘﻄﻪ ﯼ ﻋﻄﻒِ ﻫﯿﭻ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.
ﺍﻭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﮕﻔﺖ . ﻣﻦ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺶ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﻭَ ﺍﺯ ﭘﺎﻫﺎﯾﺶ ﮐﻪ ﺭﻓﺖ، ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ . . .



#فی خالِدون . .
دیدگاه ها (۵)

شخصیت زیرسیگاری را میستایم،خاکستر تمامی دردهای بشر را پذیراس...

پس تگم کردے کہ یعنی یادے از ما کرده اے؟اے عجب یعنی کہ این دل...

در جنگل کلمات تنها با دو حرف خودمان را شناختیم °زن°.و فرقی ن...

من از هزاران مردی که تو را دوست دارند میترسم من از سیاه لشکر...

عاشقانه های شبنم

ﭼﻘﺪﺭ ﺩﺭﮎ ﺷﺪﻥ ﺩﻟﻨﺸﯿﻦ ﺍﺳﺖ... ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻭﺳﺘﯽ، ﻫﻤﺪﻣﯽ، ﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ...

ﭼﻘﺪﺭ ﺩﺭﮎ ﺷﺪﻥ ﺩﻟﻨﺸﯿﻦ ﺍﺳﺖ...🍃ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻭﺳﺘﯽ، ﻫﻤﺪﻣﯽ، ﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط