باز چشمی

باز چشمی
که وضو ساخته از چشمه ی اشک 
بی وضو هیچ زمان
دست نگاهم به جمال تو نخورد 
تو مرا آیه ی عشقی 
که شبی چون شب قدر 
بر دل تشنه ی من
با سلامی .......
تا مطلع فجرباریدی 
آه....ای کاش
شب قدر وصال من و تو
یلدا بود 
نه به کوتاهی افتادن شبنم
ز نگاه گل سرخ 
باز قلبی که وضو ساخته از چشمه ی خون
بی وضو هیچ زمان لمس نکرد
 دست لرزنده ی  قلبم
دشنه ی تشنه ی اندیشه ی هجران تو را
 من همان دم که وضو ساختم از چشمه ی عشق
معتکف در حرم دل شده ام ، شب همه شب
 و به احیای خیالت
همه عمر
به امید شب قدر بیدارم
-----------------------------
محمد فروغی