بعضی آدمها کتبیاند
بعضی آدمها، کتبیاند.
آدمهای کاغذ و قلم.
اهل تکست و وب و نوشتن، آدمهای کلمه.
اینها نوشتن را به حرف زدن ترجیح میدهند، اینها آدمها را از لای کلماتشان بیشتر میفهمند و میشناسند انگار نه اینکه بیشتر لزوماً، بهتر شاید.
روبهروی آدمهای نوشتاری که بنشینید، حرف کمی برای گفتن دارند، مگر اینکه آنقدر حس نزدیک بودن داشته باشند تا کلمههایشان را بتوانند در ذهنشان بنویسند و با زبانشان برایتان بخوانند.
اینها زیاد نگاهتان نمیکنند معمولاً، مگر اینکه جنس نگاه و چشمانتان را دوست داشته باشند یا اینکه حس کنند کلماتی لای نگاهتان جاریست. آدمهای کتبی همیشه چیزی برای نوشتن دارند، در هر اتفاقی دنبال کلمه میگردند تا ثبتش کنند، حتی برایتان بوها و رنگها را هم کلمه میکنند.
از صبح تا شب گوشی موبایلشان کنار دستشان و مشغول تکست زدناند، مشغول نوشتناند، از اتفاقات روزانهشان مینویسند تا خاطرات سیاه و سفید و رنگیشان. بعضی از اینها از اجتماعات دورند، در هر جمعی شرکت نمیکنند، بین آدمها پیدایشان نمیشود، کلاً کمی مردم گریزند.
یکی دو نفر را پیدا میکنند و مدام با آنها میپلکند ، اما با همان یکی دو نفر حالشان خوب است. تنهاییشان کمی پر میشود. احتیاجی ندارند آدمهای جدید وارد زندگیشان کنند ، آنقدر با همانها میمانند تا روزی برسد طرف برود بیرون از رابطه، حرفی برای گفتن نماند ،بی هیچ حرفی کنار میکشند.
خودشان را لا به لای زندگی کسی نمیچپانند.
آرامند، سرشان گرم کار خودشان است، چای میخورند، قدم میزنند، موسیقی بی کلام و با کلام گوش میدهند، کتاب میخوانند...
اینها را تا ببینید میشناسید، اصلا انگار هاله دورشان یک رنگ خاص باشد، انگار همهشان یک بو بدهند، انگار همهشان از یک جنس باشند، به راحتی میشناسیدشان...
آدمهای آرامی که انگار همیشه منتظرند... همیشه منتظر یک چیز خوب اند، یک اتفاق خوب، یک آدم خوب، یک روز خوب. همیشه منتظر یک حس خوبند. لای کلمهها، لای ساعتهای روز، لای نُتهای موسیقی، لای برگهای رنگی چنار، لای نگاه آدمها...
این آدمها از جنس ماندگاریاند. از جنس رفاقتهای ناب و خواستنی.
پیدایشان کردید حواستان باشد آهسته وارد حریمشان شوید، آهسته بشناسیدشان، آهسته کنارشان بنشینید.
اینها آهسته میآیند، آهسته میماند، آهسته مداماند. هستند. همیشه هستند مادامی که از جنس حریمشان باشید.
بمانید کنار اینها.
حتماً روزهایتان خاطره انگیز خواهد شد. حالتان خوش خواهد شد. اینها نوید روزهای خوب زندگی اند.
زندگی کنیدشان.....
آدمهای کاغذ و قلم.
اهل تکست و وب و نوشتن، آدمهای کلمه.
اینها نوشتن را به حرف زدن ترجیح میدهند، اینها آدمها را از لای کلماتشان بیشتر میفهمند و میشناسند انگار نه اینکه بیشتر لزوماً، بهتر شاید.
روبهروی آدمهای نوشتاری که بنشینید، حرف کمی برای گفتن دارند، مگر اینکه آنقدر حس نزدیک بودن داشته باشند تا کلمههایشان را بتوانند در ذهنشان بنویسند و با زبانشان برایتان بخوانند.
اینها زیاد نگاهتان نمیکنند معمولاً، مگر اینکه جنس نگاه و چشمانتان را دوست داشته باشند یا اینکه حس کنند کلماتی لای نگاهتان جاریست. آدمهای کتبی همیشه چیزی برای نوشتن دارند، در هر اتفاقی دنبال کلمه میگردند تا ثبتش کنند، حتی برایتان بوها و رنگها را هم کلمه میکنند.
از صبح تا شب گوشی موبایلشان کنار دستشان و مشغول تکست زدناند، مشغول نوشتناند، از اتفاقات روزانهشان مینویسند تا خاطرات سیاه و سفید و رنگیشان. بعضی از اینها از اجتماعات دورند، در هر جمعی شرکت نمیکنند، بین آدمها پیدایشان نمیشود، کلاً کمی مردم گریزند.
یکی دو نفر را پیدا میکنند و مدام با آنها میپلکند ، اما با همان یکی دو نفر حالشان خوب است. تنهاییشان کمی پر میشود. احتیاجی ندارند آدمهای جدید وارد زندگیشان کنند ، آنقدر با همانها میمانند تا روزی برسد طرف برود بیرون از رابطه، حرفی برای گفتن نماند ،بی هیچ حرفی کنار میکشند.
خودشان را لا به لای زندگی کسی نمیچپانند.
آرامند، سرشان گرم کار خودشان است، چای میخورند، قدم میزنند، موسیقی بی کلام و با کلام گوش میدهند، کتاب میخوانند...
اینها را تا ببینید میشناسید، اصلا انگار هاله دورشان یک رنگ خاص باشد، انگار همهشان یک بو بدهند، انگار همهشان از یک جنس باشند، به راحتی میشناسیدشان...
آدمهای آرامی که انگار همیشه منتظرند... همیشه منتظر یک چیز خوب اند، یک اتفاق خوب، یک آدم خوب، یک روز خوب. همیشه منتظر یک حس خوبند. لای کلمهها، لای ساعتهای روز، لای نُتهای موسیقی، لای برگهای رنگی چنار، لای نگاه آدمها...
این آدمها از جنس ماندگاریاند. از جنس رفاقتهای ناب و خواستنی.
پیدایشان کردید حواستان باشد آهسته وارد حریمشان شوید، آهسته بشناسیدشان، آهسته کنارشان بنشینید.
اینها آهسته میآیند، آهسته میماند، آهسته مداماند. هستند. همیشه هستند مادامی که از جنس حریمشان باشید.
بمانید کنار اینها.
حتماً روزهایتان خاطره انگیز خواهد شد. حالتان خوش خواهد شد. اینها نوید روزهای خوب زندگی اند.
زندگی کنیدشان.....
- ۱.۷k
- ۰۱ دی ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط