🌱 در من کودکیست که در انحنایِ قرص ماه تکلیف خودش را با سیاهی روشن کرده است . هر روز با پاهای کوچکش روی صندلی کنار صبح میرود با انگشتان نحیف روی پوست زندگی می نویسد دوستت دارم . بعد دست خدا را میگیرد و بدنبال بهانه هایِ شیرین زندگی می رود...🍃
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.