پـگاه ( غـزل )

پــنـجـره وا شـو سـحـر ؛ آمـده بـا رویِ خـوش
بــاد زَنَـد بــر مــشـام ؛ رایـحــه و بــویِ خـوش

گفت : پـگاه بر نسیم ؛ رقص‌کُنان ، سـوت‌زنان
شانۀ شامگاه ، کِشان ؛ زلفِ سپید موی خوش

شـعـشـعــۀ روشـنـی ، پــرتــو بـیـافـشانـده بـاز
سرزده خورشیـد اُمـّیـد پـسِ کورسـوی خوش

پـرده گُــشـای زنـدگـی ؛ پـنـجــره را وا بـکـن ..
تـابـش اصـابـت کُـنَـد بـر رُخ و اَبــروی خــوش

پــرتــو فـشـان خـانـه را ؛؛ کـرده مـنــوّر نـشـان
از تن عشق گَرد زُدای ؛ تشتک و جاروی خوش

سـیـنـۀ دیــوار و بـاروی جـهـان نـقـش گـرفـت
قـاب درخـشـنـدگـی ؛ پــرده و تـابـلـوی خـوش

رخش ببخش روشنایی به شـبِ سـرنوشـت ..
تـیـره شـود ، تـار شـود ؛ تـیـرگی خـویِ خـوش

جنب خوشی ، خوش‌خوشان جاده بنا می‌کنم
رهـگـذران ، بـگـذرنــد ؛؛ از گــذر کــوی خــوش

نـامـه نـوشـتـم چـنـیـن : گـاه بـه مـا سـر بــزن
پـای کـبـوتــر بـبـســتـم ، بِــبَــرَد ســوی خـوش

#پگاه
#یزدان_ماماهانی
#آغازسرایش۱۱_۵_۱۴۰۳
#پایان‌سرایش۲۹_۵_۱۴۰۳
#جستار_چکامه_انگیزشی
_🎹♥️ اُرگـ ســـــرخ ♥️🎹_