تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره فاطر
آیه 18
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَي وَإِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَي حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَي إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالغَيْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَن تَزَكَّي فَإِنَّمَا يَتَزَكَّي لِنَفْسِهِ وَإِلَي اللَّهِ الْمَصِيرُ (18)
ترجمه :
و هيچ فردى بار (گناه) ديگرى را بر دوش نكشد، و اگر سنگين بارى براى حمل بارش، حتّى از نزديكان خود دعوتى كند، چيزى از بارش حمل نشود (و كسى به او رحم نكند.) تو تنها كسانى را كه در نهان از پروردگارشان مى ترسند و نماز به پا مى دارند هشدار مى دهى، و هر كس (از گناه) پاك شود، پس اين پاكى به نفع خود اوست و بازگشت (همه) تنها به سوى خداوند است.
نکته ها:
كلمه «وِزر» به معناى سنگينى و بار است. «مُثْقَلة» يعنى سنگين بار. «حِمل» بارِ پشت و «حَمل» بار شكم را گويند.(570)
در قرآن مى خوانيم كه گروهى براى اغفال و فريب ديگران مى گويند: «اتّبعوا سبيلنا و لنحمل خطاياكم»(571) ما گناه شما را به دوش مى گيريم اين آيه جواب آنها را مى دهد.
سؤال: آيا مى توان به استناد اين آيه كه در قيامت بار هر كس به دوش خود اوست و ضربه اى به ديگرى نمى زند، بگوئيم پس ما كارى به گناهكاران نداشته باشيم زيرا بار گناهشان به دوش خودشان است و به ما كارى ندارد؟
پاسخ: اين آيه، توجيه سكوت در برابر منكرات نيست زيرا خود سكوت، گناهى است بر گردن افراد ساكت. وظيفه ما امر به معروف و نهى از منكر است ولى اگر گوش ندادند گناهشان به دوش ما نيست.
گرچه هر كس تنها مسئول كار خويش است، امّا اگر كسى راه و سنّت غلطى را در جامعه پايه گزارى كرد علاوه بر منحرفان، اين سنّت گزار نيز مسئول است زيرا راهنماى انحراف و گناه، شريك در انحراف و گناه است.
570) تفسير نمونه، به نقل از مفردات راغب.
571) عنکبوت، 12.
روز خود را با تفکر و تعمق در آیات قرآن شروع کنیم دوست عزیز برای بهره مندی هرچه بهتر لطفاً هرروز مطالعه آیات و تفسیر آن را دنبال کنید
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره فاطر
آیه 18
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَي وَإِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَي حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَي إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالغَيْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَن تَزَكَّي فَإِنَّمَا يَتَزَكَّي لِنَفْسِهِ وَإِلَي اللَّهِ الْمَصِيرُ (18)
ترجمه :
و هيچ فردى بار (گناه) ديگرى را بر دوش نكشد، و اگر سنگين بارى براى حمل بارش، حتّى از نزديكان خود دعوتى كند، چيزى از بارش حمل نشود (و كسى به او رحم نكند.) تو تنها كسانى را كه در نهان از پروردگارشان مى ترسند و نماز به پا مى دارند هشدار مى دهى، و هر كس (از گناه) پاك شود، پس اين پاكى به نفع خود اوست و بازگشت (همه) تنها به سوى خداوند است.
نکته ها:
كلمه «وِزر» به معناى سنگينى و بار است. «مُثْقَلة» يعنى سنگين بار. «حِمل» بارِ پشت و «حَمل» بار شكم را گويند.(570)
در قرآن مى خوانيم كه گروهى براى اغفال و فريب ديگران مى گويند: «اتّبعوا سبيلنا و لنحمل خطاياكم»(571) ما گناه شما را به دوش مى گيريم اين آيه جواب آنها را مى دهد.
سؤال: آيا مى توان به استناد اين آيه كه در قيامت بار هر كس به دوش خود اوست و ضربه اى به ديگرى نمى زند، بگوئيم پس ما كارى به گناهكاران نداشته باشيم زيرا بار گناهشان به دوش خودشان است و به ما كارى ندارد؟
پاسخ: اين آيه، توجيه سكوت در برابر منكرات نيست زيرا خود سكوت، گناهى است بر گردن افراد ساكت. وظيفه ما امر به معروف و نهى از منكر است ولى اگر گوش ندادند گناهشان به دوش ما نيست.
گرچه هر كس تنها مسئول كار خويش است، امّا اگر كسى راه و سنّت غلطى را در جامعه پايه گزارى كرد علاوه بر منحرفان، اين سنّت گزار نيز مسئول است زيرا راهنماى انحراف و گناه، شريك در انحراف و گناه است.
570) تفسير نمونه، به نقل از مفردات راغب.
571) عنکبوت، 12.
۴۴۲
۱۲ مهر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.