قربانی می کنم؛ قلبِ پر احساسم را،در پیشگاهِچشمانی کهمرا نمی بینند!نمی خوانند!و دست آویزِ انکار می سازند؛شعله های عشقی کهدر وجودم زبانه می کشند ...✎