تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره قمر
آیات 33 تا 40
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (٣٣)
قوم لوط بيم دهندگان را تكذيب كردند
إِنّٰا أَرْسَلْنٰا عَلَيْهِمْ حٰاصِباً إِلاّٰ آلَ لُوطٍ نَجَّيْنٰاهُمْ بِسَحَرٍ (٣٤)
ما بر آنان توفانى سخت كه با خود ريگ و سنگ مى آورد فرستاديم [در نتيجه همه را هلاك كرد]، مگر خاندان لوط را كه سحرگاهان نجاتشان داديم
نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنٰا كَذٰلِكَ نَجْزِي مَنْ شَكَرَ (٣٥)
[اين] نعمت و رحمتى از سوى ما بود، اين گونه كسى را كه سپاس گزار است، پاداش مى دهيم
وَ لَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنٰا فَتَمٰارَوْا بِالنُّذُرِ (٣٦)
به راستى لوط آنان را به مؤاخذۀ سخت ما بيم داده بود، ولى [آنان با وى] در بيمها و هشدارها [يش] سرسختانه مجادله و ستيزه كردند
وَ لَقَدْ رٰاوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنٰا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذٰابِي وَ نُذُرِ (٣٧)
و از ميهمانانش [كه در حقيقت فرشتگان ما بودند] كام جويى خواستند، در نتيجه ديدگانشان را محو و نابينا كرديم؛ پس [گفتيم: طعمِ ] عذاب و هشدارهايم را بچشيد
وَ لَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذٰابٌ مُسْتَقِرٌّ (٣٨)
به يقين در سپيده دم عذابى پيگير و پايدار به آنان رسيد
فَذُوقُوا عَذٰابِي وَ نُذُرِ (٣٩)
پس [گفتيم: طعمِ ] عذاب و هشدارهايم را بچشيد
وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (٤٠)
و يقيناً ما قرآن را براى پند گرفتن آسان كرديم، پس آيا پند گيرنده اى هست ؟
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره قمر
آیات 33 تا 40
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ (٣٣)
قوم لوط بيم دهندگان را تكذيب كردند
إِنّٰا أَرْسَلْنٰا عَلَيْهِمْ حٰاصِباً إِلاّٰ آلَ لُوطٍ نَجَّيْنٰاهُمْ بِسَحَرٍ (٣٤)
ما بر آنان توفانى سخت كه با خود ريگ و سنگ مى آورد فرستاديم [در نتيجه همه را هلاك كرد]، مگر خاندان لوط را كه سحرگاهان نجاتشان داديم
نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنٰا كَذٰلِكَ نَجْزِي مَنْ شَكَرَ (٣٥)
[اين] نعمت و رحمتى از سوى ما بود، اين گونه كسى را كه سپاس گزار است، پاداش مى دهيم
وَ لَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنٰا فَتَمٰارَوْا بِالنُّذُرِ (٣٦)
به راستى لوط آنان را به مؤاخذۀ سخت ما بيم داده بود، ولى [آنان با وى] در بيمها و هشدارها [يش] سرسختانه مجادله و ستيزه كردند
وَ لَقَدْ رٰاوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِهِ فَطَمَسْنٰا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذٰابِي وَ نُذُرِ (٣٧)
و از ميهمانانش [كه در حقيقت فرشتگان ما بودند] كام جويى خواستند، در نتيجه ديدگانشان را محو و نابينا كرديم؛ پس [گفتيم: طعمِ ] عذاب و هشدارهايم را بچشيد
وَ لَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذٰابٌ مُسْتَقِرٌّ (٣٨)
به يقين در سپيده دم عذابى پيگير و پايدار به آنان رسيد
فَذُوقُوا عَذٰابِي وَ نُذُرِ (٣٩)
پس [گفتيم: طعمِ ] عذاب و هشدارهايم را بچشيد
وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (٤٠)
و يقيناً ما قرآن را براى پند گرفتن آسان كرديم، پس آيا پند گيرنده اى هست ؟
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۹۹۷
۲۵ اسفند ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.