تابستان سال 1389 بود .

تابستان سال 1389 بود .

در حال رانندگی بودم حواسم نبود .یه دفعه یک ماشین با سرعت از کنارم رد شد و با بوق ممتد داد زد و گفت هی الاغ حواست کجاست .

همانطور با سرعت رفت پشت چراغ قرمر ایستاد. چون خیابان خلوت بود منم رفتم کنارش ایستادم .

شیشه های هر دو تامون پائین بود . یواشکی از کنار چشماش به من نگاه میکرد . منم مستقیم بهش نگاه میکردم .

گفتم ：آقا !
میدونستی الاغ ماده هست و خرها، نرهستند . تو باید به من میگفتی خر .
دوم اینکه اگه من الاغم ،حتما تو هم حضرت سلیمان هستی چون الان داری زبان الاغها رو میفهمی که باهات صحبت میکنم .

سوم اینکه اصلا حواسم به تو نبود تو عالم خودم بودم . ....

یک لبخندی زد وسه بار گفت معذرت میخوام .

منم تو ماشین شکلات داشتم براش پرت کردم تو ماشینش .

بااشاره اون ،هر دو تا کناری ایستادیم و الان که با هم دوستیم یادمون نمیره که یک الاغ ما رو با هم آشنا کرد .


این ماجرا میخواد بگه که کلمه ای در زبان انگلیسی هست به نام reactive یعنی واکنش .
و کلمه دیگری هست به نام creative یعنی خلاقیت .

اگر دقت کنیم با جا به جائی حرف c یک واکنش تبدیل میشه به یک خلاقیت …
یعنی میشد این موضوع تبدیل شه به یک دعوای خیابانی که آخرش هم منجر میشد به آشتی .

هم وقتمون رو میگرفت هم هزینه ساز بود .

رئیسم میگفت وقتی آخرش تو کلانتری باهم آشتی میکنیم چرا الان آشتی نکنیم .

میلیونها انسان در جنگ جهانی دوم کشته شدن ولی امروز کل اروپا هوای هم رو دارن و متحدن .

8سال با عراقی ها جنگ کردیم الان برادر ما شدن . پس ، …

1-آخر هر جنگی صلحه

2- عاقل کسی است که از تهدید فرصت میسازه ما هر دو تامون عاقل بودیم

3- فحش دادن دلیل کسانی است که حق با آنها نیست

4- وقتی کسی عصبانیت میکنه یعنی تونسته برتو چیره بشه .

این داستان رو تو هر ترمی واسه دانشجوها تعریف میکنم و کلی باهم
،لحظه الاغ شدنم رو میخندیم .

مجید ناظمی

داستان واقعیِ "وقتی که الاغ شدم"