یه زمانی هست که وقتی ازت میپرسن "خوبی!؟"

یه زمانی هست که وقتی ازت میپرسن "خوبی!؟"
بلدی حالت و توصیف کنی!
ولی یه زمانی به یه جایی میرسی که نمیدونی چجوری از حال و روزت حرف بزنی!
این جور وقتا خوبی چون نفس میکشی و خوب نیستی چون هـنوز نفس میکشی!
خوبی چون قلبت میزنه و خوب نیستی چون قلبت هـنوز میزنه!
و این ینی غم انگیز ترین پارادوکس زندگی!...

میدونی تو چه حالیم!؟؟
زندگی جسم بی جونم و کشونده گوشه ی رینگ بوکس!
تنهای تنهام ؛ بدون این که حتی یک نفر طرفدارم باشه!
صورتم اون قدر پر از خون شده که چشمام جایی و نمیبینه!
قلبم یه جوری تند و محکم میزنه که انگار قراره قفسه ی سینه م و بشکونه!
این آخرین جنگه!
آخرین فرصت!
مشتش و میاره بالا!
چشمام و میبندم!
استخونای مشتش و زیر فکم حس میکنم و از حال میرم!...
و من به زندگی باختم!...
دچار شدم به |بی حسی مطلق|
و من...
به کشتن خودم فکر نمی‌کنم!
فقد تنها!
با التماس به پای مرگ میوفتم تا من و به خدا برسونه!...

پ.ن:شاید باید کشید کنار!...
شاید باید تنها شد!...
شاید باید برای یه مدت نبود!...
احتمالا این آخرین پستیه که توی این چند هفته میزارم!
و قرار شده هیچ جا آنلاین نشم!
اما اینجا هستم و هم کامنتا و هم ناشناسم چک میشه!...
دعا کنید حال خوبم برگرده!...💔

یه لیلای بی عشق و احساسی بودم!...
که دیگه هیچی واسش مهم نیست!...

#کیانا_نوشت
سی ام آذر 99 (:
3:55