من و تیر چراغ برق دردمان یکی ست

من و تیر چراغ برق دردمان یکی ست
شب که می شود
سرمان تاریک دلمان پر نور



صبح که می شود
سرمان سنگین
دلمان خاموش..
دیدگاه ها (۲)

خیـــلی بیشتر از خودت دوستت دارم نه در گفتار و نه در رفتار و...

‌ ...

دوست داشتنتخودآزاریست که تکرارش دست خودم نیست.من گاهی رو به ...

قطار ،چسبیده بود به ریلدر ایستگاهِ تردیدمجسمه ای از تو پای پ...

فراموش کردنِ کسی مثل این است که شبی فراموش کنی چراغ حیاط پشت...

رسم زندگی

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط