جشن گرما ارغاسوان
جشن گرما (ارغاسوان):
روز نخست از خرداد ماه را جشن گرما و یا جشن ارغاسوان (اریجاسوان) می دانند. این جشن که یکی از جشن های کهن خوارزمی است؛ به احتمال قوی پیوند عمیقی با زراعت و کشاورزی داشته است.
درباره جشن گرما اطلاعات زیادی در دست نیست. ابوریحان بیرونی این جشن را یک جشن خوارزمی می داند. در آثار الباقیه ی بیرونی روز اول از ماه «هروداد» خوارزمی، که معادل با ماه «خرداد» ایرانی است؛ جشن اریجاسوان نامیده شده است. خرداد به معنای کمال و رسایی است و یکی از هفت امشاسپندان می باشد.
بیرونی درباره ماه «هروداد» می گوید:
روز اول آن «اریجاسوان» نام دارد و این روز پیش از اسلام هنگام شدت گرما بود و از اینجاست که گفته اند در اصل «اریجهاس چوزان» بوده و ترجمه اش این است که به زودی از لباس بیرون می شوند یعنی هنگام آن می رسد که برهنه گردند ولی در زمان ما با وقت زراعت کنجد و دیگر چیزهایی که با آن کاشته می شود موافق شده لهذا این عید را در موقع این زراعت می دانند.
بیرونی. مترجم: اکبر داناسرشت. ترجمه آثارالباقیه عن القرون الخالیه. تهران: کتابخانه خیام به شرکت مترجم. چاپخانه شرکت طبع کتاب، ١٣٢١ ، ص ۲۷۰
برداشتی که می توان از این گفته ها داشت این است که به دلیل رسیدن گرما، جشن هایی برگزار می شد و مردم خود را برای رویارویی با گرما آماده می کردند. در همین دوران است که کشاورزی و زراعت به اوج خود می رسد و کاشت و زراعت همراه با جشن هایی انجام می گرفت.
#ما_ایرانی_هستیم
روز نخست از خرداد ماه را جشن گرما و یا جشن ارغاسوان (اریجاسوان) می دانند. این جشن که یکی از جشن های کهن خوارزمی است؛ به احتمال قوی پیوند عمیقی با زراعت و کشاورزی داشته است.
درباره جشن گرما اطلاعات زیادی در دست نیست. ابوریحان بیرونی این جشن را یک جشن خوارزمی می داند. در آثار الباقیه ی بیرونی روز اول از ماه «هروداد» خوارزمی، که معادل با ماه «خرداد» ایرانی است؛ جشن اریجاسوان نامیده شده است. خرداد به معنای کمال و رسایی است و یکی از هفت امشاسپندان می باشد.
بیرونی درباره ماه «هروداد» می گوید:
روز اول آن «اریجاسوان» نام دارد و این روز پیش از اسلام هنگام شدت گرما بود و از اینجاست که گفته اند در اصل «اریجهاس چوزان» بوده و ترجمه اش این است که به زودی از لباس بیرون می شوند یعنی هنگام آن می رسد که برهنه گردند ولی در زمان ما با وقت زراعت کنجد و دیگر چیزهایی که با آن کاشته می شود موافق شده لهذا این عید را در موقع این زراعت می دانند.
بیرونی. مترجم: اکبر داناسرشت. ترجمه آثارالباقیه عن القرون الخالیه. تهران: کتابخانه خیام به شرکت مترجم. چاپخانه شرکت طبع کتاب، ١٣٢١ ، ص ۲۷۰
برداشتی که می توان از این گفته ها داشت این است که به دلیل رسیدن گرما، جشن هایی برگزار می شد و مردم خود را برای رویارویی با گرما آماده می کردند. در همین دوران است که کشاورزی و زراعت به اوج خود می رسد و کاشت و زراعت همراه با جشن هایی انجام می گرفت.
#ما_ایرانی_هستیم
- ۲.۱k
- ۰۳ اردیبهشت ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۶)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط