من خرابم بنشین زحمت آوار نکش

من خرابم بنشین زحمت آوار نکش....
تکیه بر من بکن و محنت دیوار نکش....
با یکی حرف فرو ریختم از عرش بلند....
آن یکی حرف بس است زحمت تکرار نکش......
با یکی بوسه ز لبهات بکن آبادم.....
آن یکی بوسه بس است زحمت صدبار نکش.......
عاشقی را تو در این کوخ توانی جستن....
بی خودی منت آن حاکم دربار نکش......
بوی زلف تو دل سرکش من رام کند....
بهر این اسب چموش زحمت تیمار نکش......
بعد تو شوق حیات از دل غمگینم رفت.....
ای طبیب رنج شفای دل بیمار نکش....
همچو پروانه به دور رخ تو می چرخم.....
سوختن حاصل من شد تو مرا دار نکش....