ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ
ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻱ ﺗﻤﺎﻡ ﻏﺮﻭﺑﻬﺎ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭﯾﻎ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ، ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﻧﯿﺰ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺎﻧﺪ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﮐﻢ ﺳﯿﺎﻩ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﻭ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺮ ﺍﺯ ﮔﻨﺠﺸﮑﻬﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺍﻡ ﻧﯿﺴﺖ
ﻭ ﮐﺴﯽ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻗﻠﺐ ﮐﻮﭼﮑﻢ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ
ﻭ ﯾﺎ ﮐﺎﺑﻮﺳﻬﺎﯼ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ
ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻱ ﺗﻤﺎﻡ ﻏﺮﻭﺑﻬﺎ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﺍﻣﺎ ﺩﺭﯾﻎ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ، ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﻧﯿﺰ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺎﻧﺪ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﮐﻢ ﺳﯿﺎﻩ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﻭ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺮ ﺍﺯ ﮔﻨﺠﺸﮑﻬﺎﯼ ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺍﻡ ﻧﯿﺴﺖ
ﻭ ﮐﺴﯽ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻗﻠﺐ ﮐﻮﭼﮑﻢ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ
ﻭ ﯾﺎ ﮐﺎﺑﻮﺳﻬﺎﯼ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ
- ۲.۶k
- ۲۰ مرداد ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط