.

.
.
.
با همین دست ، به دستان طو عادت کردم
.
.

این گناه است ولی ... جان طو عادت کردم !
.
.

جا برای من گنجشک زیاد است ولی ...
.
.

به درختان خیابان طو عادت کردم
.
.

گرچه گلدان من از خشک شدن مــــیترسد
.
.

به ته خالــــی لیوان طو عادت کردم .
.

دستم اندازه ی یک لمس بهـاری سبز است
.
.

بس که بی پـــرده به دستان طو عادت کردم
.
.

مانده ام آخر این شعر چه باشد ... انگار
.
.

به ندانستن پایان طو عادت کـــردم......!!
.
.
نمیدونستم طو این همه بی معرفتی،تولدمه ولی نفسم باهام حرف نمیزنه.همه لحظه ها درد است که میکشم بدون طو ...