هرشب از قاب عکس بیرون می آید چرخی در خانه می زند کنار تختم می نشیند دلشوره هایم را از روی موهای نقره ایم کنار می زند پانسمان قلب مجروح مرا عوض میکند و دوباره به قاب بر می گردد مادرم چه درخاک چه در قاب همیشه دلواپس است !
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.